Jakub Szacki

Jakub Szacki właśc. Jankew Szackin (ur. 16 sierpnia 1893 lub 1894 w Warszawie, zm. 10 czerwca 1956 w Nowym Jorku) – polski historyk pochodzenia żydowskiego specjalizujący się w historii Żydów Polskich.

Studiował historię we Lwowie pod kierunkiem Szymona Askenazego. W latach 1914-1917 był oficerem Legionów Polskich. Pracował w Biurze Prac Kongresowych polskiego MSZ. Po uzyskaniu doktoratu pod kierunkiem Marcelego Handelsmana w 1922 wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. Tam w Nowym Jorku był jednym z założycieli tamtejszego oddziału JIWO. Od 1929 pracował jako bibliotekarz w New York State Psychiatric Institute. Autor 947 pozycji naukowych i popularnych i z zakresu historii Żydów polskich w XIX wieku. Był redaktorem wielu wydawnictw YIVO w Nowym Jorku.

• Jidisze bildungs-politik in Pojłn fun 1806 biz 1866, 1943 (Żydowska polityka oświatowa w Polsce od 1806 do 1866);
• Kulturgeszichte fun der haskole in Lite (fun di elcte cajtn biz Hibas-Cijen!), 1950 (Historia kultury haskali na Litwie, od najdawniejszych czasów do [ruchu] Miłośników Syjonu);
• Di geszichte fun Jidn in Warsze, t. 1-3, 1947-1953 (Historia Żydów w Warszawie; doprowadzona do roku 1896).
• (wraz z Lelandem E. Hinsie) , Psychiatric Dictionary with Encyclopaedic Treatment of Modern Terms, 1940 (reprint 1944,wyd. 2 poprawione - 1953).

• Szacki Jakub [w:] Słownik historyków polskich, red. Maria-Prosińska Jackl, Warszawa 1994, s. 505.

• http://www.jhi.pl/en/psj/Szacki_Jakub