Jakob Carova

Jakob Carova (Jacopo Carove) (XVII wiek-XVIII wiek) – architekt i mistrz budowlany doby baroku pochodzenia włoskiego.

Przybył z Włoch w połowie XVII wieku na ziemię kłodzką razem ze swoim ojcem Andreą. Uczęszczał do Kolegium Jezuickiego w Kłodzku. Do jego głównych prac należą m.in. budowa pałacu w Korytowie, przebudowa twierdzy kłodzkiej (1680–1702), barokizacja siedzib rodu Althannów: zamku w Międzylesiu i pałacu w Wilkanowie (1696–1701); kościoły w: Gorzanowie (1676), Starej Łomnicy (1685), Wilkanowie (1697–1701), Nowej Wsi (1702–1704).

• Kościół Wniebowzięcia NMP w Nowej Wsi

• Kościół św. Jerzego w Wilkanowie

• Kościół św. Marii Magdaleny w Gorzanowie

• Pałac w Korytowie

• Dwór w Nowej Rudzie-Słupcu

• Marta Zilbert, hasło Jacopo Carove w: Popularna encyklopedia Ziemi Kłodzkiej, t. I (A-J), s. 85, Kłodzkie Towarzystwo Oświatowe, Kłodzko-Nowa Ruda 2009, ​ISBN 978-83-60478-90-5​.
• Kłodzko. Dzieje miasta, pod red. Ryszarda Gładkiewicza, MZK, Kłodzko 1998. ​ISBN 978-83-904888-0-6​
• Tadeusz AndrzejT.A. Broniewski Tadeusz AndrzejT.A., Kłodzko. Śląsk w zabytkach sztuki, wyd. 2, Wrocław-Warszawa-Kraków: Ossolineum, 1970, OCLC 7229718 .