Jadwiga Muszyńska

Jadwiga Harczuk-Muszyńska z domu Stojakówna (ur. 3 czerwca 1911 w Tomaszowie, zm. 21 sierpnia 2008 w Zamościu) – nauczycielka i harcerka, działaczka społeczna. W 1933 r. ukończyła Seminarium Nauczycielskie wZamościu, następnie uczyła w szkołach wiejskich w okolicach Zamościa, a od 1936 r. w Zamościu w szkole nr 7. Od 1923 roku w harcerstwie, była drużynową w Seminarium Nauczycielskim i w Szkole Handlowej. W latach 1933–1949 była komendantką zamojskiego hufca Związku Harcerstwa Polskiego (1933-1934-hufca Zamość-Powiat, 1934 - 1939 - Hufca Zamość). W latach 1937-1938 pełniła także funkcję komendantki II Obwodu Chorągwi Lubelskiej. W 1936 roku wyszła za mąż za Edwarda Harczuka - urzędnika miejskiego. W czasie okupacji kierowała tajnym hufcem, prowadziła Pogotowie Harcerskie, uczestniczyła w tajnym nauczaniu. Działała w AK pod pseudonimem "Chmura". We wrześniu 1939 roku uratowała siedmiu polskich oficerów z transportu do niewoli niemieckiej.W 1942 roku otrzymała stopień harcmistrzyni. Ponownie kierowała hufcem w latach 1945 - 1949, w latach 1957 - 1958 pełniła funkcję zastępcy komendantka hufca. W latach 1950-1972 była nauczycielką wychowania fizycznego w zamojskim liceum plastycznym oraz kierowniczką internatu tej szkoły. W 1993 roku odebrała najwyższe odznaczenie harcerskie - Srebrny Krzyż za Zasługi dla ZHP z "Rozetą - Mieczami. Uchwałą Rady Miasta Zamościa z dnia 25 sierpnia 1997 roku Honorowa Obywatelka Zamościa. Odznaczona Krzyżem Kawalerski Ordereu Odrodzenia Polski. W 2005 roku została odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi.