Jadwiga Harasowska

Okres przedwojenny

Od roku 1927 była sekretarką i asystentką Mariana Dąbrowskiego, właściciela koncernu wydawniczego „Ilustrowany Kurier Codzienny” w Krakowie. Po kilku latach objęła stanowisko sekretarza redakcji całego koncernu. Była także redaktorką opracowań graficznych i specjalnych wydań. Reprezentowała koncern w relacjach publicznych. Używała nazwiska Zbrożkówna. W roku 1938 wyszła za mąż za kompozytora i dyrygenta Adama Harasowskiego. W końcu września 1939 roku razem z grupą dziennikarzy „Ilustrowanego Kuriera Codziennego” ewakuowała się do Lwowa, a później do Rumunii.

Okres wojenny

W połowie roku 1940 przybyła z mężem do Glasgow w Szkocji, gdzie jako Jadwiga Harasowska założyła i prowadziła polskie wydawnictwo Książnica Polska. Wydawała dzienniki, czasopisma i książki dla polskich żołnierzy I Korpusu po translokacji Polskich Sił Zbrojnych z Francji do Wielkiej Brytanii. Anglojęzyczne mutacje tych wydawnictw były źródłem informacji o sprawach polskich dla odbiorców brytyjskich. Współpracowała z drukarnią i wydawnictwem William MacLellan. Dla pierwszych grup przybyłych żołnierzy, umieszczonych w szpitalach, założyła czasopismo „Kurjer Glasgowski”. Była współzałożycielką wydawanego w Szkocji „Dziennika Żołnierza”, który w grudniu roku 1943 połączył się z „Dziennikiem Polskim” w Londynie i pod łączną nazwą „Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza” jest obecnie najpopularniejszym pismem emigracji polskiej w Wielkiej Brytanii.

Była jednym z założycieli Polsko-Szkockiego Towarzystwa Przyjaźni w Glasgow. W roku 1941 była inicjatorką powołania The Scottish-Polish Society z oddziałami w Edynburgu i Glasgow. Jadwiga Harasowska i sir Patrick Dollan(ang.) byli wiceprzewodniczącymi oddziału w Glasgow. Do końca wojny The Scottish-Polish Society posiadało 35 oddziałów i niemal 10 000 członków spośród społeczeństwa szkockiego.

Od stycznia 1941 do kwietnia 1942 wydawała dwujęzyczny tygodnik „Ogniwo Przyjaźni – Clasp of Friendship”, a później aż do 10 października 1947 dwutygodnik „Voice of Poland”. „Polish Library Pamphlet” publikowane w języku angielskim czasopismo społeczno-kulturalne ukazywało się nieregularnie do roku 1945. Dla żołnierzy polskich 2 Korpusu Polskiego (gen. Władysława Andersa) przebywających w ówczesnej Palestynie wydrukowała w dużym nakładzie Trylogię. W roku 1945 wydała ważne dla polskiej historii dzieło Straty Kultury Polskiej, 1939–1944. Wydawała polską poezję, a także albumy polskiej muzyki, a szczególnie polskich pieśni patriotycznych i ludowych. Angażowała się wobec rządu brytyjskiego w sprawy polskie. Po katastrofie w Gibraltarze, w której zginął generał Władysław Sikorski, komunikowała się z brytyjskim Foreign Office.

Okres powojenny

Po wycofaniu uznania w lipcu roku 1945 przez rząd brytyjski dla polskiego rządu w Londynie musiała razem z mężem spłacać część długów za wydawnictwa zamówione wcześniej przez rząd polski. Po roku 1948 działalność Książnicy Polskiej została przejęta przez londyńską Alma Book Company, która działała do roku 1953. Jadwiga Harasowska po opuszczeniu Szkocji mieszkała początkowo pod Lincoln, a od roku 1966 do końca życia w Balderton, dzielnicy Newark-on-Trent w Nottinghamshire.

Po jej śmierci Adam zawarł w roku 1980 związek małżeński z Joyce Meldrum (obecnie Harasowska), która po jego śmierci (1996) przekazała archiwa Jadwigi i Adama Harasowskich do Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.

Krewnymi Jadwigi Harasowskiej byli filolog Marian Plezia i dominikanin o. Jan Góra.