Jaap ter Haar

Nei de Twadde Wrâldkriich waard er oarlochskorrespondint yn Yndoneezje. Nei't er ôfkeurd waard foar militêre tsjinst gie er oan't wurk by de Wrâldomrop.

Ut leafhabberij begûn er ferhaaltsjes te skriuwen. Dit foel yn de smaak en rillegau sette er útein mei it skriuwen fan harkspullen (foar de radio) en boeken. De avontoeren fan 'Saskia en Jeroen' en 'Ernstjan en Snabbeltje' wienen te hearren op de frije (fan skoalle) woansdeitemiddeis.

Fan 1952 ôf lei er him folslein ta op it skriuwen fan boeken; yn tweintich jier produsearre er mear as tachtich mânske boeken. De measte boeken wiene berneboeken. Dêrneist makke er skiednisboeken.

Doe't de fjouwerdielige rige 'Skiednis fan de Lege Lannen' tsjin de ein fan de jierren santich ôf wie, rûn syn produksje tebek en wije er him mear oan it skilderjen.

Hy hie in byldzjende styl fan skriuwen en mjoksele feiten en (diels) optochte ferhalen trochelkoar; sa ûntstie in tige lêsber gehiel. Ter Haar bewurke teffens in grut oantal sêgen en leginden.

• Met Heintje in de hockeyclub (1954)
• Saskia en Jeroen, domme dingen (1956)
• Noodweer op de Weisshorn (1957)
• Ernstjan en Snabbeltje (1958)
• De geschiedenis van Noord-Amerika (1959)
• Daar komt Tuffy (1961)
• De Geschiedenis van de Franse Revolutie (1961)
• Eelke gaat verhuizen (1963)
• De Zes Falken, toestandjes (1963)
• Grote sagen van de donkere middeleeuwen (1963)
• De geschiedenis van Rusland (1965)
• Boris (1966)
• Lotje, pinguïns in de gracht (1966)
• Koning Arthur (1967)
• Het Sinterklaasboek (1969)
• Het Kerstboek (1970)
• Landing op de Maan (1970)
• Geschiedenis van de Lage Landen, diel I - IV (1970-1971)
• Het wereldje van Beer Ligthart (1973)
• Hier woon ik (1976)

• 1972 Nynke fan Hichtumpriis foar Geschiedenis van de Lage Landen (4 dielen)
• 1974 Gouden Griffel foar Het wereldje van Beer Ligthart
• 1976 Buxtehuder Bulle foar Het wereldje van Beer Ligthart

• Jaap ter Haar yn de DBNL
• Side mei wiidweidige bibliografy