Ioannis Tsirimokos

Ο Ιωάννης Τσιριμώκος (1866 - 1934) ήταν Έλληνας πολιτικός και δικηγόρος.

Γεννήθηκε το 1866. Πατέρας του ήταν ο Δημήτριος Τσιριμώκος.

Ο Ιωάννης Τσιριμώκος εξελέγη βουλευτής Φθιώτιδας το 1906 και επανεκλέχθηκε στις 17 Νοεμβρίου 1908 στη θέση του αποβιώσαντος Κωνσταντίνου Π. Αγαθοκλή, βουλευτής Φθιωτιδοφωκίδας στην Α΄ Αναθεωρητική Βουλή (Αύγουστος - Οκτ. 1910), το 1910-11, το 1912-15, το 1915, Φθιώτιδας το 1923 και το 1928, ξανά Φθιωτιδοφωκίδας το 1932 με το κόμμα των Φιλελευθέρων.

Διετέλεσε υπουργός Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως από τον Ιούνιο του 1912 έως το Μάρτιο του 1915, από τον Αύγουστο έως τον Οκτώβριο του 1915 και από τον Ιούλιο έως τον Οκτώβριο του 1925 στην κυβέρνηση Πάγκαλου. Ήταν Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων από τις 7 Ιουλίου έως τις 21 Δεκεμβρίου 1911, από τις 19 Αυγούστου 1912 έως τις 2 Οκτωβρίου 1912 και από τις 19 Οκτωβρίου 1928 έως τις 3 Ιουλίου 1930. Από το 1917 έως το 1920 ήταν υπουργός Δικαιοσύνης. Στην Κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου 1932 χρημάτισε υπουργός Εσωτερικών από τις 5 Ιουνίου 1932 έως τις 3 Νοεμβρίου 1932.

Γιοι του ήταν ο πρωθυπουργός Ηλίας Τσιριμώκος και ο επίσης πολιτικός Θαλής Τσιριμώκος.