Ioannis Moustakis

Ο Ιωάννης Θ. Μουστάκης (Πρέβεζα, 13 Ιουλίου 1913 - 1 Φεβρουαρίου 1992), ήταν οικονομολόγος, τραπεζικός υπάλληλος και δήμαρχος της Πρέβεζας από το 1951 έως το 1959.

Ήταν γιος του Πρεβεζάνου εμπόρου Θεμιστοκλή Μουστάκη και της Ιουλίας Μουστάκη, το γένος Μπάλκου.

Μετά την αποφοίτησή του, το 1930, από το οκτατάξιο Γυμνάσιο Πρέβεζας, πήγε στο Παρίσι και φοίτησε στην εκεί Ανωτάτη Εμπορική Σχολή για δύο χρόνια. Η μεγάλη οικονομική κρίση της περιόδου εκείνης, τον ανάγκασε να επιστρέψει στην Ελλάδα. Εισήχθη στην Ανωτάτη Εμπορική Σχολή των Αθηνών και ολοκλήρωσε τις σπουδές του το 1934.

Τον ίδιο χρόνο, έλαβε μέρος σε διαγωνισμό της Αγροτικής Τράπεζας της Ελλάδος, στον οποίο πήραν μέρος περί του 2.000 νέους απ' όλη την Ελλάδα, στον οποίο κατατάχθηκε 21ος και διορίστηκε στο υποκατάστημα της τράπεζας στην Πρέβεζα.

Με το Κίνημα του 1935 συνελήφθη. Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία ως έφεδρος αξιωματικός του Πεζικού από τις 20 Ιουνίου 1936 έως τις 30 Αυγούστου 1937. Κατά την περίοδο της 4ης Αυγούστου αν και νέος υπάλληλος αρνήθηκε να ενταχθεί στην ΕΟΝ.

Το 1939, με την κατάληψη της Αλβανίας από τον Μουσολίνι, επιστρατεύθηκε μεταξύ των πρώτων και στάλθηκε στη συνοριακή γραμμή, στον τομέα Φιλιατών για ένα πεντάμηνο. Επιστρατεύθηκε εκ νέου στις 16 Αυγούστου 1940 και στάλθηκε ξανά στον τομέα Φιλιατών. Από τα χαράματα της 28ης Οκτωβρίου 1940 γνώρισε τη φρίκη του πολέμου. Λίγε εβδομάδες αργότερα, στις 2 Ιανουαρίου 1941, του ανατέθηκε η διοίκηση του 6ου Λόχου του 2ου Τάγματος του 24ου Συντάγματος της VIIIης Μεραρχίας, τον οποίο ανασυγκρότησε, όντας ο νεότερος διοικητής Λόχου του Συντάγματος. Στον ίδιο λόχο υπηρετούσε και ο Οδυσσέας Αλεπουδέλης, ο μετέπειτα νομπελίστας ποιητής. Στις 16 Απριλίου 1941, ο Μουστάκης τραυματίστηκε στα υψώματα της Χειμάρρας. Επέστρεψε στην Πρέβεζα τον Ιούνιο του ίδιου έτους. Για την εν γένει του δράση στον Πόλεμο του '40 παρασημοφορήθηκε δύο φορές.

Στη διάρκεια της Κατοχής, προπαγάνδιζε, μαζί με φίλους του, την παθητική αντίσταση κατά του κατακτητή, τόσο στην Πρέβεζα όσο και στα χωριά της περιοχής. Στις 10 Ιουνίου 1942, ενώ υπηρετούσε ως προϊστάμενος λογιστηρίου του υποκαταστήματος της Αγροτικής Τράπεζας στην Πρέβεζα, συνελήφθη μεταξύ των πρώτων Ελλήνων αξιωματικών και μεταφέρθηκε σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως στο Μπουσέτο της βόρειας Ιταλίας. Στα τέλη Σεπτεμβρίου 1943, όταν η Ιταλία συνθηκολόγησε, δραπέτευσε, μαζί με άλλους, από το στρατόπεδο. Με τη βοήθεια του εγκατεστημένου στην Ιταλία Χρήστου Μπίτσιου και, παρά το ότι ήταν επικηρυγμένος από τους Ιταλούς και τους Γερμανούς, διέφυγε στην Ελβετία, όπου τέθηκε υπό περιορισμό μέχρι τον Αύγουστο του 1945.

Στη διάρκεια της αναγκαστικής παραμονής του στην Ελβετία και λόγω της άριστης γνώσης της γαλλικής, αποσπάσθηκε στην Ελληνική Πρεσβεία, όπου εργάστηκε υπό τον ιστορικό και διπλωμάτη Γεώργιο Βεντήρη, βοηθώντας τους εκεί διασωθέντες Έλληνες. Στην Ελβετία γνώρισε και τον Λεωνίδα Σπαή, ο οποίος αργότερα τον ώθησε στην πολιτική.

Με τη λήξη του πολέμου επέστρεψε στην Ελλάδα. Εκλέχθηκε πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Ομήρων των στρατευμάτων κατοχής. Τον Μάρτιο του 1948 επιστρατεύθηκε και πάλι για μια ακόμη διετία. Πήρε τελικά απολυτήριο από τον Στρατό στις 10 Ιανουαρίου 1950, μετά από συνολική θητεία 7,5 ετών.

Στις εκλογές της 5ης Μαρτίου 1950 ήταν υποψήφιος βουλευτής, στην ενοποιημένη, τότε, εκλογική περιφέρεια Άρτης & Πρεβέζης, με τον Συνδυασμό Εθνικής Προοδευτικής Ενώσεως Κέντρου, υπό τον στρατηγό Πλαστήρα, χωρίς να εκλεγεί.

Στις πρώτες, όμως, μεταπολεμικές δημοτικές εκλογές εκλέχθηκε δήμαρχος Πρέβεζας. Την τοπική αυτοδιοίκηση της Πρέβεζας είχαν υπηρετήσει στο παρελθόν τόσο ο πρόγονός του Κωνσταντίνος Μουστάκης (δημογέροντας στα τέλη του 19ου αιώνα, στην τουρκοκρατούμενη, τότε, Πρέβεζα) όσο και ο εξάδελφος της μητέρας του Βασίλειος Μπάλκος, ο οποίος διετέλεσε δήμαρχος Πρέβεζας για 15 σχεδόν χρόνια.

Μετά την πρώτη, επιτυχή και αποτελεσματική θητεία του, εκλέχθηκε για δεύτερη φορά δήμαρχος Πρέβεζας στις δημοτικές εκλογές του 1954.

Ήταν και πάλι υποψήφιος δήμαρχος Πρέβεζας στις δημοτικές εκλογές του 1982, αλλά δεν κατόρθωσε να εκλεγεί.

Ο Ιωάννης Μουστάκης εκλέχθηκε δήμαρχος Πρέβεζας δύο φορές και διοίκησε τον Δήμο για οκτώ χρόνια, από το 1951 μέχρι το 1959. Είναι ο δήμαρχος με την πέμπτη μακροβιότερη συνεχή θητεία στον Δήμο Πρέβεζας.

Στην οκταετή θητεία του έγιναν στην Πρέβεζα πολλά δημοτικά έργα, σπουδαιότερα των οποίων είναι τα ακόλουθα:

• Ύδρευση της πόλης με νερό από γεώτρηση και παράλληλη κατασκευή αντισεισμικού υδατόπυργου, ο οποίος εφοδιαζόταν με ηλεκτρικές αντλίες και σε περίπτωση διακοπής ρεύματος με εφεδρική πετρελαιομηχανή.
• Εγκατάσταση δικτύου ύδρευσης στην πόλη με χυτοσιδηρούς σωλήνες. Στους οικονομικά αδυνάτους δόθηκε η δυνατότητα πληρωμής της υδροδοτικής εγκατάστασης με μακροχρόνιες δόσεις.
• Επισκευή και επέκταση των Θειούχων Ιαματικών Λουτρών της πόλης.
• Εγκατάσταση συσκευαστηρίου αγροτικών προϊόντων, κυρίως πορτοκαλιών, απέναντι από τα Ιαματικά Λουτρά, από την ΑΓΡΕΞ.
• Εγκατάσταση της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας σε επισκευασμένα από τον Δήμο κτήρια.
• Εγκατάσταση της Μηχανοκαλλιέργειας στην Πρέβεζα, σε οικόπεδο που αγόρασε ο Δήμος και παραχώρησε στο Κράτος.
• Προσφορά του οικοπέδου από τον Δήμο για την κατασκευή του νέου Σταδίου της Πρέβεζας.
• Εγκατάσταση και λειτουργία του πρώτου Δημοτικού Λατομείου στην Ελλάδα, στη θέση Άγιος Θωμάς Πρέβεζας.
• Απόκτηση του παλαιού Παρθεναγωγείου για τη δημιουργία Δημοτικών Λουτρών καθαριότητας.
• Αγορά και εγκατάσταση νέου ωρολογιακού μηχανισμού στον Πύργο του Ρολογιού της πόλης.
• Αναδημιουργία του ανθόκηπου της Βρυσούλας.
• Δημιουργία εξοχικού θερινού κέντρου "Πευκάκια" στον προμαχώνα της Βρυσούλας.
• Αποπεράτωση του 3ου Δημοτικού Σχολείου Πρέβεζας με έξοδα του Δήμου.
• Κατασκευή ξύλινης κατασκευής για τη στέγαση του Σχολείου Ελαιώνα Πρέβεζας. Δαπάνη εξ ημισείας με το Δημόσιο.
• Υποστήριξη της ανέγερσης του ναού του Σωτήρος στον Παντοκράτορα Πρέβεζας και δωρεά από τον Δήμο των εικόνων του τέμπλου, έργα του Φώτη Κόντογλου.
• Κατασκευή αποστραγγιστικού χάνδακος από το Δημοτικό Σχολείο Μύτικα μέχρι τη Μεσηνιά Πύλη (Φόρος) της Πρέβεζας, με αποτέλεσμα την αποστράγγιση των περιοχών Μπάλτες και Σκαμνούλα.
• Κατασκευή του δρόμου Μύτικας - Νικόπολη.
• Κατασκευή του δρόμου Άγιος Θωμάς - Νεοχώρι - Αγία Τριάδα.
• Υπαγωγή της Πάργας στο Λιμεναρχείο Πρέβεζας αντί του Λιμεναρχείου Κέρκυρας.

Ο Γιάννης Μουστάκης παντρεύτηκε στις 5 Ιουλίου 1951 με την Βασιλική (Βάσω) Ευτυχιάδου, κόρη του Ιωσήφ και της Ιορδάνας Ευτυχιάδου. Κουμπάροι τους ήταν ο Λεωνίδας Σπαής και ο μακρινός συγγενής του Ναπολέων Ζέρβας. Απέκτησαν μία κόρη, την Ιουλία Μουστάκη.

Μετά τον θάνατό του, ο Δήμος Πρέβεζας τίμησε τον για οκτώ χρόνια δήμαρχο της πόλης, μετωνομάζοντας το ανατολικό τμήμα της οδού Κλεμανσώ (από την Παραλία μέχρι τον ναό των Αγίων Κωνσταντίνου & Ελένης) σε οδό Δημάρχου Ιωάννη Μουστάκη.