Ioannis Mesoloras

Ο Ιωάννης Μεσολωράς (1851 - 1942) ήταν Έλληνας θεολόγος και καθηγητής της Ομιλητικής και Λειτουργικής στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Γεννήθηκε στο χωριό Πεσσάδα της Κεφαλονιάς το 1851. Σπούδασε ως υπότροφος στη Ριζάρειο Σχολή και στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών από όπου αποφοίτησε το 1875. Συνέχισε τις σπουδές του στο εξωτερικό όπου και αναγορεύτηκε διδάκτωρ Θεολογίας στο Πανεπιστήμιο του Τύμπιγκεν (Tübingen) το 1878, ενώ παρακολούθησε και μαθήματα θεολογίας στη Σορβόννη. Επέστρεψε στην Ελλάδα και από το 1875 δίδασκε στη μέση εκπαίδευση ενώ διορίστηκε καθηγητής στη Ριζάρειο Σχολή (1883), υφηγητής συμβολικής (1881) και στη συνέχεια καθηγητής ποιμαντικής, λειτουργικής, ομιλητικής, συμβολικής και κατηχητικής στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1898).

Διετέλεσε κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής σε πέντε ακαδημαϊκά έτη (1899-1900, 1905-1906, 1911-1912, 1916-1917 και 1922-1923) και Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών κατά το ακαδημαϊκό έτος 1915-1916 ενώ το ακαδημαϊκό έτος 1914-1915 διετέλεσε αντιπρύτανης. Παραιτήθηκε από το πανεπιστήμιο το 1923, και έκτοτε ανακηρύχθηκε ομότιμος καθηγητής.

Είχε έντονη κοινωνική και επιστημονική δράση. Είναι μεταξύ των ιδρυτών της Σχολής Απόρων Παιδιών του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός», ενώ δραστηριοποιήθηκε και σε άλλα ιδρύματα, όπως η «Εταιρεία των Φίλων του Λαού» και το «Χατζηκυριάκειο Ορφανοτροφείο Θηλέων». Κόρη του ήταν η Αθηνά Μεσολωρά.

Απεβίωσε το 1942.

• Εθνικόν και Καποδιστριακόν Πανεπιστήμιον Αθηνών, Δημήτριος Μπαλάνος, επιμ. (1937). Εκατονταετηρίς 1837 - 1937, Τόμος Α΄, Ιστορία της Θεολογικής Σχολής. Αθήναι: Πυρσός Α.Ε, σελ. 12. http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/1/1/5/metadata-01-0000131.tkl. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2010.