Ilona Dworak-Cousin

Ilona Dworak-Cousin (heb. אילונה דבורק-קוזין; ur. 3 maja 1949 we Wrocławiu) – izraelska działaczka społeczno-kulturalna, poetka, dziennikarka, pisarka oraz farmaceutka polsko-żydowskiego pochodzenia, popularyzatorka kultury polskiej w Izraelu, przewodnicząca Towarzystwa Przyjaźni Izrael-Polska.

Urodziła się we Wrocławiu w rodzinie żydowskiej, która II wojnę światową przetrwała w Związku Radzieckim. Jej ojciec Leopold był przed wojną absolwentem Politechniki Lwowskiej, a po wojnie wykładowcą Politechniki Wrocławskiej. W 1957 roku wraz z rodziną wyemigrowała do Izraela i osiadła w Tel Awiwie, a następnie Ra'anannie. Ukończyła studia na Uniwersytecie Bolońskim we Włoszech, uzyskując tytuł doktora farmacji, oraz studia podyplomowe w Tel Awiwie i Yad Vashem w Jerozolimie. Pracowała w największym szpitalu Izraela - Centrum Szeba.

Ilona Dworak-Cousin jest aktywną działaczką na rzecz popularyzacji kultury polskiej w Izraelu i promowania Polski wśród Izraelczyków, a także wspierania dwukierunkowych tłumaczeń pozycji literatury polskiej i hebrajskiej. Od wielu lat zasiada w zarządzie Towarzystwa Przyjaźni Izrael-Polska, którego od 2007 roku jest przewodniczącą. Za działalność na rzecz współpracy kulturalnej między Izraelem, a Polską była dwukrotnie odznaczana przez prezydentów - Lecha Kaczyńskiego oraz Bronisława Komorowskiego.

Jako dziennikarka publikowała artykuły w polskojęzycznej prasie izraelskiej; współpracowała m.in. z gazetą "Nowiny-Kurier". W 1996 roku wydała w Izraelu tomik poezji Fale mojego życia. Jej dorobek prozatorski obejmuje: Opowiadania niedokończone (2001) wydane przez Ara-Graf; opublikowany przez wydawnictwo Austeria,zbiór opowiadań: Dybuk wspomnień (2008), w którym opisuje wspomnienia i refleksje na temat Polski i swojej osoby, oraz książkę Podróż do Krainy Cieni (2018), która stanowi najpełniejszy opis dziejów rodziny autorki od końca XIX wieku aż po czasy współczesne. Jedno z Jej opowiadań drukował również w 2016 roku krakowski magazyn Ha!art. W 2018 roku otrzymała tytuł Ambasadora Dobrego Imienia Polski – nagrodę przyznawaną przez Instytut Polski w Tel-Awiwie.

• Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi (2007).
• Krzyż Oficerski Orderu Zasługi (2013).