Wykładał mineralogię, medycynę oraz weterynarię na Uniwersytecie oraz Akademii Wileńskiej. Był lekarzem w Szpitalu św. Jakuba. Zajmował się również badaniami geologicznymi.

Był członkiem Towarzystwa Imperatorskiego Badaczów Natury.

Dzieła

Sporządził spis minerałów ze zbiorów Uniwersytetu Wileńskiego. Był autorem podręczników oraz dzieł z dziedziny mineralogii:

Oryktognozja i Geognozja (1825), „Opisu systematycznego gabinetu mineralogicznego Uniwersytetu Wileńskiego“, zaopatrzonego wstępem historycznym,
Krótki wykład oryktognozyi i geognozyi podług ostatniego układu Wernera, (1825),
Wykład oryktognozyi i początków geognozyi, (1827), podręcznik mineralogii dla młodzieży szkół średnich,
Mineralogia zastosowana do sztuk, rzemiosł, fabryk i rolnictwa, ułożona dla klassy III. szkół powiatowych, (1827), podręcznik mineralogii dla szkół powiatowych,
Obserwacye geognostyczne w guberniach zachodnich i południowych Państwa Rosyjskiego, (1831),
Postrzeżenia geognostyczne w kraju rozciągającym się od brzegów morza Bałtyckiego do morza Czarnego, (1847),

Przypisy

Bibliografia

A. Krasiński. "Biblioteka warszawska", Tom 4". , s. 494, 1847. Warszawa.
Ignacy Jakowicki: "Wykład oryktognozyi i początków geognozyi". Wilno: Manes i Zymel, 1827.
Ignacy Jakowicki: "Mineralogia zastosowana do sztuk, rzemiosł, fabryk i rolnictwa, ułożona dla klassy III. szkół powiatowych". Wilno: Natan Glücksberg, 1827.
Ignacy Jakowicki: "Obserwacye geognostyczne w guberniach zachodnich i południowych Państwa Rosyjskiego". Warszawa: Druk Marcinkowskiego, 1831.