Honorata z Pawii

Honorata z Pawii, wł. Onorata di Pavia (ur. w Pawii, zm. 11 stycznia 500 tamże) – rodzona siostra św. Epifaniusza (+496), dziewica, święta Kościoła katolickiego.

O jej życiu wiadomo z Vita Epiphanii biografii jej brata, biskupa Pawii, napisanej przez św. Magnusa Felixa Ennodiusa (+521).

Była najmłodszą z czterech sióstr Epifaniusza o imionach: Specjoza (Speciosa), Luminoza (Luminosa) i Liberata. Wszystkie pobożne kobiety uznano później za święte dziewice. Według niektórych współczesnych badaczy tylko św. Honorata była siostrą św. Epifaniusza.

Honorata otrzymała staranne wykształcenie, a brat poświęcił ją służbie Bogu (virgo Deo dicata).
Podczas najazdu na miasto w 476 roku, przez Gotów, została branką Odoakra (+493). Epifaniusz doprowadził do uwolnienia jej i innych jeńców.

Życie Honoraty przepełnione było modlitwą i dobrymi uczynkami. Zmarła śmiercią naturalną w opinii świętości i została pochowana obok brata w kościele św. Wincentego w rodzinnym mieście.

Jej wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w dzienną pamiątkę śmierci.

• kult świętych
• modlitwa za wstawiennictwem świętego
• święci i błogosławieni Kościoła katolickiego

• Honorata z Pawii na DEON.pl (SJ i Wydawnictwo WAM)
• Onorata di Pavia - Santi Beati (autor: Antonio Borrelli) (wł.)