Hermanis Buduls

Hermanis Buduls (ur. 16 listopada 1882 w Jaunpiebalgas (Jaunmigļos), zm. 10 listopada 1954 w Wiesloch) – łotewski lekarz psychiatra, profesor Uniwersytetu Łotwy, autor pierwszego podręcznika psychiatrii w języku łotewskim.

Syn Miķeļsa Budulsa i jego żony Liene, z domu Palders. Po ukończeniu Gimnazjum Miejskiego w Rydze rozpoczął w 1905 roku studia medyczne na Uniwersytecie w Dorpacie, studia ukończył w 1911 roku. Od 1912 pracował w klinice Władimira Cziża. W 1914 roku przedstawił rozprawę na stopień doktora medycyny, dotyczącą porównawczej psychologii rasowej. W 1914 roku odbył staż w klinice Charité kierowanej wówczas przez Karla Bonhoeffera. Po wybuchu I wojny światowej pracował w szpitalach wojskowych w Petersburgu, Mińsku i Smoleńsku. Od 1919 dyrektor szpitala psychiatrycznego Sarkankalna w Rydze. Od 1920 wykładał jako docent, a od 1924 jako profesor psychiatrii na Uniwersytecie Łotwy. Jego asystentami byli Miķelis Kazaks, Ansis Karps, Nikolajs Jerums, Verners Kraulis, Hermanis Saltups i Jānis Vilde.

Buduls był zwolennikiem eugeniki i wspólnie z Kraulisem proponował w latach 30. rozwiązania eugeniczne. Podczas niemieckiej okupacji Rygi starał się uchronić pacjentów szpitala psychiatrycznego przed eksterminacją. W lutym 1942 roku został zwolniony ze stanowiska, a chorzy psychicznie pacjenci zostali wymordowani.

W 1944 roku Buduls w obliczu okupacji radzieckiej Buduls wraz z rodziną uciekł do Niemiec. Od lipca 1949 roku z ramienia Międzynarodowej Organizacji Uchodźców pracował w zakładzie opiekuńczym i leczniczym Wiesloch koło Heidelbergu. Zmarł w 1954 roku i został pochowany na szpitalnym cmentarzu.

Był autorem biografii Jānisa Poruksa, którego leczył w klinice w Dorpacie.

Odznaczony Orderem Trzech Gwiazd III klasy.

Z małżeństwa z Martą Jursons (1918) urodziło się dwóch synów: Leonids (1920) i Ervīns (1923). Rodzina Budulsa utworzyła fundusz stypendialny jego imienia.

W 1993 roku w Rydze odsłonięto pamiątkową tablicę pod adresem Blaumaņa ielā 12a.

• Laulība un cilvēka dzīves mērķis: bioloģisks un ētisks apcerējums. Rīga: Ed. Zirģelis, 1909
• Cilvēka nervi, viņu būve un normālās darbibas. Rīga: RLB, 1910
• Poruku Jānis savas garīgās dzīves krēslainās dienās. Rīga: J. Rozes apgāds, 1911
• Nervu veselības kopšana. Rīga: Ed. Zirģelis, 1912
• К сравнительной расовой психиатрии: диссертация на степень доктора медицины. Юрьев: Э. Бергман, 1914
• Beitrag zur vergleichenden Rassenpsychiatrie. 1915
• Par alkoholismu. Rīga: RPD Žūpības apkarošanas komis, 1923
• Psīchiatrija, vispārīgā daļa. Rīga: Valters un Rapa, 1924
• Poruka dvēseles noskaņas krēslainās dienās. Rīga: J. Rozes apgādībā, 1925
• Psīchiatrija: speciālā daļa. Rīga: Valters un Rapa, 1929
• Nervu veselības kopšanas skolas gados. Rīga: Izdevis A. Gulbis, 1931
• Schutzpockenimpfung und progressive Paralyse. Allgemeine Zeitschrift für Psychiatrie 100, s. 75–84, 1933
• Rases labdzimtība. Jaunākas Ziņas, Nr. 125, s. 4, 1936
• Ueber die Auswirkung der Paralysebehandlung mit Malaria. Allgemeine Zeitschrift für Psychiatrie 104, s. 168–176, 1936
• Latvijas galvas pilsētas Rīgas Sarkankalna slimnīcas vēsture. Rīga: Pilsētas valdes izdevums, 1938
• Veseliga dzīve: cilvēka organisma uzbūve un kopšana. Stockholm: Daugava, 1950
• Cilvēks dzīves spogulī. Stockholm: Daugava, 1954