Herman van Bergen

Herman van Bergen (Nijmegen, 24 april 1953) is een multidisciplinair Curaçaos-Nederlands beeldend kunstenaar.

Van Bergen ging van zijn negende tot zijn zeventiende jaar naar de Vrije Academie in Nijmegen, waar hij leerde tekenen en schilderen. Later studeerde hij aan de kunstacademie ArtEZ in Arnhem en antropologie aan de Universiteit Nijmegen. In 1989 verhuisde hij naar Curaçao. Daar werd hij bekend met zijn schilderijen en kunstkalenders, als illustrator van boeken, maar vooral met zijn kunstwerken van doornentakken van de Acacia tortuosa (sumpiña art). Hij begon met dit materiaal te werken door zijn deelname aan een internationale workshop waar met natuurlijke materialen kunst moest worden gemaakt.

Vanaf 1987 werden zijn schilderijen tentoongesteld in Nederland, de Nederlandse Antillen en Suriname. Hij nam ook deel aan groepsexposities, zoals de Auto Retrato Nobo in Aruba (1999), de San Sebastion expositie in Maracaibo, Venezuela (2000), in Art Center Delft (2000) en de Watamula International Artist Workshop in Curaçao (2000).

In 2012 behaalde Van Bergens sumpiñasculptuur El Indjan een top-vijfplaats tijdens de Artprize-tentoonstelling in Michigan. In 2013 werd het sumpiñabeeld Beso di kunuku (The Kiss) als officieel geschenk overhandigd aan Koning Willem Alexander en Koningin Máxima tijdens hun kennismakingsbezoek aan Curaçao. In 2013 nam hij met het beeld Islas Inútiles deel aan de expositie Tropisch Koninkrijk ter gelegenheid van 200 jaar Koninkrijk in museum de Fundatie. Van 2012 tot 2020 werkte hij aan zijn magnum opus, de kathedraal van doornen in de tuin van Landhuis Bloemhof in Willemstad.

In 1998 won Van Bergen de originaliteitsprijs op de expositie van lokale kunst van het Curaçaosch Museum. In 2016 kreeg hij de Cola Debrotprijs voor zijn gehele oeuvre en zijn bijdrage aan de ontwikkeling van de kunst, opleiding en bewustzijn op Curaçao. Bij die gelegenheid werd in Landhuis Bloemhof en overzichtstentoonstelling van zijn werk gehouden.