peoplepill id: henryk-szukalski
HS
1 views today
1 views this week
The basics

Quick Facts

Gender
Male
Age
81 years
Education
Warsaw University of Life Sciences
Awards
Knight of the Order of Polonia Restituta
 
The details (from wikipedia)

Biography

Henryk Paweł Szukalski (ur. 30 czerwca 1920 w Pieleszewie, zm. 21 lipca 2001 w Gorzowie Wielkopolskim) – polski naukowiec, profesor zwyczajny doktor habilitowany nauk rolniczych, specjalność chemia rolna (mikroelementy).

Życiorys

Pochodził z polskiej rodziny ziemiańskiej osiadłej na Kaszubach. Syn Ignacego Szukalskiego, dzierżawcy domeny państwowej oraz wójta przedwojennej Gminy Nadmorskiej, i Wandy Szukalskiej z d. Lewińskiej herbu Brochwicz III. Był absolwentem Gimnazjum i Liceum im. Króla Jana III Sobieskiego w Wejherowie, gdzie w 1939 roku uzyskał świadectwo maturalne. Podczas okupacji niemieckiej w okresie II wojny światowej wraz z rodziną został wysiedlony do Prus Wschodnich i zatrudniony do pracy przymusowej na rzecz Rzeszy Niemieckiej. Jego ojca osadzono w obozie koncentracyjnym w Sachsenhausen – Oranienburg, a następnie w Dachau.

W latach 1946–1950 studiował w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, gdzie otrzymał dyplom inżyniera rolnictwa i rok później magistra na Uniwersytecie Poznańskim. Doktoryzował się w 1960 roku w Instytucie Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa w Puławach, a habilitował w 1969 roku w Wyższej Szkole Rolniczej w Poznaniu rozprawą „Wpływ nawożenia mikroelementami na wartość siewną nasion”. W 1976 roku Rada Państwa nadała mu tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1984 profesora zwyczajnego. Pracę naukowo - badawczą kontynuował przez ponad 50 lat w Gorzowie Wlkp. – od 1950 roku w Państwowym Instytucie Naukowym Gospodarstwa Wiejskiego, potem w Instytucie Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa, a następnie w Instytucie Hodowli i Aklimatyzacji Roślin. W latach 1957 – 1976 kierował Pracownią Żywienia Roślin w Instytucie Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa, a od 1977 do 1991 roku Zakładem Ekologii w Instytucie Hodowli i Aklimatyzacji Roślin. Po przejściu na emeryturę współpracował z Komitetem Badań Naukowych Polskiej Akademii Nauk w Warszawie i Akademią Rolniczą w Poznaniu.

Był członkiem Rady Naukowej Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin oraz komisji rad naukowych instytutów i uczelni rolniczych. Zaangażowany w działalność Towarzystwa Naukowego Organizacji i Kierownictwa, Naczelnej Organizacji Technicznej i Gorzowskiego Towarzystwa Naukowego, gdzie pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Nauk Przyrodniczych i Rolniczych. Współtwórca, prezes oraz członek Rady Głównej Europejskiego Towarzystwa Ekologicznego Oddziału w Gorzowie Wlkp.. Należał do Polskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk o Ziemi. Działał w Instytucie Badań i Ekspertyz Naukowych oraz w Radzie Naukowo – Społecznej Zespołu Parków Krajobrazowych w Województwie Lubuskim. W latach pięćdziesiątych zasiadał w Radzie Miasta Gorzowa Wlkp. Był popularyzatorem wiedzy rolniczej i ekologicznej w kraju oraz pionierem i animatorem życia naukowego w regionie.

Odbył staże naukowe i współpracował z europejskimi ośrodkami naukowymi takimi jak: Instytuty Żywienia Roślin w Jenie, Lipsku, Halle, Potsdamie, Münchenbergu, Uniwersytet w Bratysławie (koordynacja badań) oraz Uniwersytet w Warnie. W ramach współpracy z Food Agriculture Organization uczestniczył w badaniach na Uniwersytetach w Hanowerze, Getyndze i Kilonii. Współpracował również z firmą Kali u. Saltz w Kassel i Norddeutsche Pflanzenzucht w Hohenlieth.

Był ekspertem chemii rolnej w zakresie racjonalnego nawożenia mineralnego ze szczególnym uwzględnieniem mikroelementów. Jako jeden z prekursorów badań, nawożenia i dolistnego dokarmiania roślin mikroelementami kierował projektami badawczymi w skali kraju. Opracował formy, dawki i techniki stosowania mikroelementów w uprawie roślin. Koordynował opracowanie, uruchomienie oraz upowszechnienie produkcji płynnych nawozów z mikroelementami do dolistnego dokarmiania roślin – Zespołowa Nagroda Ministra Rolnictwa 1992. Był również koordynatorem wdrożenia metody łącznego stosowania środków ochrony roślin wraz z nawożeniem mikroelementami.

Autor i współautor 71 oryginalnych publikacji naukowych, 4 książek , 293 artykułów popularnonaukowych, ekspertyz, opinii, instrukcji, w tym 89 recenzji przewodów doktorskich, habilitacyjnych oraz dorobków naukowych przy powoływaniu na profesorów. Jego publikacje naukowe można znaleźć w bibliotekach na całym świecie. Był promotorem trzech przewodów doktorskich. Jest autorem patentu – Świadectwo Autorskie „Sposób otrzymywania nawozu mikroelementowego z magnezem”, Urząd Patentowy RP nr 154936. Za całokształt działalności naukowo-badawczej i popularyzatorskiej został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz wieloma innymi odznaczeniami i nagrodami państwowymi, resortowymi i regionalnymi .

Jego mentorami byli prof. Marian Górski (SGGW w Warszawie) i prof. Zbyszko Tuchołka (AR w Poznaniu).

Interesował się sportem, turystyką i literaturą klasyczną. Rekreacyjnie uprawiał pływanie, kajakarstwo, łyżwiarstwo, jazdę konną, jazdę na rowerze oraz tenis stołowy i ziemny. W działalności naukowej i w życiu prywatnym kierował się zasadami: „Per aspera ad astra” i „Audiatur et altera pars”.

Jego żoną była Maria Szukalska z d. Kwiecińska (1922 – 1995). Był ojcem dwóch córek: Wandy i Doroty.

Spoczywa na Cmentarzu Komunalnym w Gorzowie Wlkp. (kwatera 09B/1/10/).

Odznaczenia i nagrody

  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1979)
  • Srebrny Krzyż Zasługi (1969)
  • Medal 40-lecia Polski Ludowej (1984)
  • Odznaka „Zasłużony Pracownik Rolnictwa” (1973)
  • Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1966)
  • Nagroda Naczelnej Organizacji Technicznej (1980)
  • Srebrna Odznaka Honorowa Towarzystwa Naukowego Organizacji i Kierownictwa (1981)
  • Złota Odznaka Honorowa Towarzystwa Naukowego Organizacji i Kierownictwa (1986)
  • Złota Odznaka Honorowa za zasługi dla województwa gorzowskiego (1978)
  • Złota Odznaka Honorowa Miasta Gorzowa Wlkp. (1978)
  • Nagroda Gorzowska (1978, 1987, 1989)
  • Odznaka Honorowa za szczególne zasługi w rozwoju społeczno-gospodarczym i kulturalnym miasta Gorzowa Wielkopolskiego (1979)
  • Wyróżnienie Gazety Lubuskiej dla Ludzi Mądrych, Ofiarnych i Nieprzeciętnych (1986)
  • Zespołowa Nagroda Ministra Rolnictwa za opracowanie, uruchomienie i upowszechnianie płynnych nawozów z mikroelementami (1992)

Przypisy

Linki zewnętrzne

The contents of this page are sourced from Wikipedia article. The contents are available under the CC BY-SA 4.0 license.
Lists
Henryk Szukalski is in following lists
comments so far.
Comments
From our partners
Sponsored
Credits
References and sources
Henryk Szukalski
arrow-left arrow-right instagram whatsapp myspace quora soundcloud spotify tumblr vk website youtube pandora tunein iheart itunes