Henryk Jarosz

Henryk Jarosz (ur. 22 marca 1921, zm. 22 grudnia 1991 w Poznaniu) – polski architekt doby modernizmu, wykładowca akademicki, członek poznańskiego oddziału SARP. W 1964 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski

Od 1972 pełnił funkcję starszego wykładowcy na Politechnice Poznańskiej. Pracował w poznańskim Miastoprojekcie, gdzie projektował budynki użyteczności publicznej, m.in.:

• halę wystawową MTP nr 14 - 1957 (wraz z Jerzym Liśniewiczem i Janem Wellengerem) - resortowa nagroda III stopnia,
• halę wystawową MTP nr 20 - 1960 (wraz Jerzym Liśniewiczem i Janem Wellengerem),
• gmach NOT w Poznaniu - 1963 (wraz z Jerzym Liśniewiczem i Janem Wellengerem) - resortowa nagroda III stopnia,
• hotel Unia w Lublinie - 1970 (wraz z Jerzym Liśniewiczem),
• hotel Panorama we Wrocławiu - 1970 (wraz z Jerzym Liśniewiczem),
• Centrum Targowe w Poznaniu - 1971-1972,
• pawilon MTP nr 14a - 1979 (wraz z Jerzym Liśniewiczem i Janem Wellengerem),
• kościół pw. św. Józefa w Poznaniu-Szczepankowie - 1979 (wraz z Małgorzatą Jarosz),
• budynek administracyjny przy ul. Strzeleckiej w Poznaniu,
• dom parafialny w Lublińcu,
• Wyższe Seminarium Duchowne w Obrze (rozbudowa),
• jeden kościół na terenie Kamerunu.

Pogrzeb odbył się 2 stycznia 1992 na Cmentarzu Junikowskim.