Helena Mierowa
Quick Facts
Biography
Helena Mierowa z domu Turkułł (ur. ok. 1836, zm. 22 sierpnia 1916 w Rzymie) – polska hrabina, właścicielka ziemska, działaczka charytatywna.
Pochodziła z rodziny Turkułł, legitymowała się tytułem hrabiny. Pod koniec XIX wieku była właścicielką ziemską (tabularną) majątków Derniów, Dobrotwór, Jasienica Polska, Jasienica Ruska, Kamionka (do 1894), Obydów, Ruda, Sielec, Pieńków, Stryhanka na obszarze ówczesnego powiatu kamioneckiego.
Była związana ze Lwowem, gdzie była przypisana do adresu ul. Majerowskiej 117. Brała regularny udział w balu polskim w Wiedniu. Zorganizowała własny pawilon na Wystawie w Wiedniu w czerwcu 1894. Zamieszkiwała w Rzymie, gdzie prowadziła salon, stanowiący centrum arystokratycznych zabaw, w tym przyjęć tanecznych.
Prowadziła działalność charytatywną. Wspierała potrzebujących. W lutym 1891 darowała kwotę 10 tys. zł na restaurację kościoła w Kamionce. W połowie 1900 przekazała kwotę 20 tys. koron na budowę jubileuszowego kościoła św. Elżbiety we Lwowie. 6 czerwca 1902 przekazała, na wypadek swojej śmierci, nieruchomość przy ul. Lichtensteina 51 w Wiedniu w akcie darowizny na rzecz państwa, z przeznaczeniem na biura i mieszkania dla Ministerstwa Galicji. W 1909 przekazała na rzecz Lwowskiej Galerii Obrazów obraz „Potop (Sara)” autorstwa Paula Merwarta. W 1910 przekazała kwotę pół miliona koron na założenie Szpitala Czerwonego Krzyża we Lwowie. Pod koniec 1910 cesarz Franciszek Józef I zatwierdził fundację Heleny Mierowej, która zapisała kwotę pół miliona koron na rzecz Czerwonego Krzyża.
Była damą pałacową, damą Orderu Elżbiety I klasy, damą Orderu Krzyża Gwiaździstego.
Po wybuchu I wojny światowej pozostała w Rzymie. Tam zmarła 22 sierpnia 1916 w wieku 80 lat.
Po śmierci Heleny Mierowej była anonsowana informacja o utworzeniu fundacji dla panien szlacheckich jej imienia.