Harilaos Thimioyiannis

Ο Χαρίλαος Θυμιογιάννης (γράφεται και Θυμογιάννης, 1916 - 11 Ιανουαρίου 1989), του Ανδρέα, ήταν Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός της Αριστεράς, ο οποίος υπηρέτησε ως βουλευτής.

Γεννήθηκε το 1916, γιος του Ηπειρώτη δασκάλου Ανδρέα Θυμιογιάννη. Σπούδασε νομικά στη Θεσσαλονίκη και ήταν ενεργός στην Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας, κάτι για το οποίο κατά την περίοδο της δικτατορίας του Μεταξά υπέστη διώξεις και εκτοπίσεις. Ανέπτυξε αντιστασιακή δράση με το ΕΑΜ (όπως και όλη η οικογένειά του) και εργάστηκε ως δικηγόρος, υπερασπιζόμενος πολλές φορές αριστερούς αγωνιστές στα δικαστήρια. Ο αδερφός του, Μενέλαος, είχε φυλακιστεί στη Μακρόνησο.

Εξελέγη βουλευτής Θεσσαλονίκης το 1950 με την Ένωση Δημοκρατικών Αριστερών, που αποτέλεσε μέρος της Δημοκρατικής Παράταξης. Ήταν ο πρώτος βουλευτής της Αριστεράς στη συμπρωτεύουσα μεταπολεμικά και ιδρυτικό στέλεχος της ΕΔΑ μαζί με τον Γιάννη Πασαλίδη. Ωστόσο, στις 10 Μαΐου 1950 έκανε δήλωση σύμπραξης με τους Αριστερούς Φιλελευθέρους και τον Ιούλιο του 1951 προσχώρησε στην κοινωνική ομάδα του Δημοκρατικού Συναγερμού.

Την περίοδο 1952-58 (δύο θητείες) υπηρέτησε και ως δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης.

Μετά τη χούντα ο Χαρίλαος Θυμογιάννης αγωνίστηκε προκειμένου να συσπειρωθούν οι δυνάμεις των Αριστερών μέσω της ΚΕΑ και του ΚΚΕ.

Απεβίωσε σε ηλικία 73 ετών στη Θεσσαλονίκη και η κηδεία του έγινε στις 12 Ιανουαρίου 1989 από τον ιερό ναό του Αγίου Ελευθερίου Ντεπώ.

• Το βιβλίο: Δοκίμιο: Βασίλης Φράγκος: Διαλεκτικός Περσοναλισμός, Περιοδικό Διαγώνιος, τ, 2, 1959, σελ. 76-78.