Hana Benešová

Hana Benešová (z domu Anna Vlčková; ur. 16 lipca 1885 w Domaslavicach, powiat Teplice, zm. 2 grudnia 1974 w Pradze) – małżonka drugiego prezydenta Czechosłowacji – Edvarda Beneša.

Ze swoim przyszłym mężem poznała się w Paryżu za pośrednictwem przyjaciół, którzy uczyli się tam języka francuskiego, historii i literatury na Sorbonie. Po zaręczynach w maju 1906 Anna zmieniła imię na Hana, ponieważ Anna miała przypominać Benešowi nieszczęśliwą miłość z młodości. Ślub nastąpił w listopadzie 1909.

Hana Benešová zawsze była dla męża podporą, dbała o dom i odgrywała rolę sekretarki. Podczas I wojny światowej oboje małżonkowie zgłosili się na ochotnika do obrony, a po wygnaniu Beneša na banicję Hana trafiła na 11 miesięcy do więzienia. Małżonkowie nie widzieli się przez trzy lata. Ponownie spotkali się w początkach 1919.

W czasie II wojny Hana Benešová pracowała dla Czerwonego Krzyża, a po 1945 stała się jego przedstawicielką na Czechosłowację.

Po śmierci męża w 1948 spędziła resztę życia jako wdowa, na uboczu – zarówno w Pradze, jak i w willi Benešów w Sezimově Ústí. Informacja o śmierci byłego prezydenta została podana przez komunistyczne media z kilkudniowym opóźnieniem. Została pochowana w 1974 we wspólnym grobie z mężem na terenie ogrodów willi w Sezimově Ústí (projektantem mauzoleum był Pavel Janák). Willę przekazała państwu z zastrzeżeniem, że ma tam powstać muzeum Edvarda Beneša. Komuniści zignorowali jej wolę, a muzeum otwarto dopiero w 2000, po uzyskaniu przez Czechy niepodległości.