H. K. Gabrielyan

Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Հրաչյա Գաբրիելյան (այլ կիրառումներ)

Վիքիպեդիայում կան հոդվածներԳաբրիելյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին:

Հրաչյա Կարապետի Գաբրելյան (հունիսի 14, 1919(1919-06-14), Ալեքսանդրապոլ, Ալեքսանդրապոլի գավառ - ապրիլի 4, 2003(2003-04-04), Երևան, Հայաստան), հայ աշխարհագրագետ, աշխարհագրական գիտությունների դոկտոր, Երևանի պետական համալսարանի պրոֆեսոր։

Հրաչյա Գաբրիելյանը ծնվել է 1919 թվականի հունիսի 14-ին Գյումրի քաղաքում (այն ժամանակ՝ Ալեքսանդրապոլ)։ Միջնակարգ կրթությունը ստանալուց հետո 17 տարեկանում ուսումը շարունակելու համար մեկնում է Մոսկվա։ Այնտեղ նա ենթարկվում է ավտովթարի, ինչի հետևանքով անդամահատում են ծնկներից ներքևի հատվածները։

Հրաչյա Գաբրիելյանը 1941 թվականին ավարտել է Հայկական պետական մանկավարժական համալսարանը։

1968-1970 թվականներին եղել է ԵՊՀ աշխարհագրության ֆակուլտետի դեկան, 1977-1988 թվականներին՝ ԵՊՀ ֆիզիկական աշխարհագրության ամբիոնի վարիչ։

Հրաչյա Գաբրիելյանի 100-ից ավել գիտական հոդվածները վերաբերվում են ռելիեֆ առաջացնող արտածին ուժերին, հնագույն սառցապատման և հնէաշխարհագրության հիմնահարցերին։

Հրաչյա Գաբրիելյանն ավելի քան 140 գիտական աշխատանքի՝ մենագրությունների, բուհական ուսումնական ձեռնարկների, գրքերի, գիտական հոդվածների, քարտեզների հեղինակ է։ Առավել հայտնի են «Հայկական ՍՍՀ հրաբխային բարձրավանդակի հողմահարման պրոցեսները» (1962 թ․), «Գետային էրոզիան Հայկական ՍՍՀ-ում (1973 թ․), «Հողի էրոզիան և պայքարը նրա դեմ» (1974 թ․), «Անդրկովկասի բնությունը և ջրային էրոզիան» (1978 թ․) մենագրությունները, «Հիդրոլոգիա» (1963 թ․, 1967 թ․), «Լանդշաֆտների գեոքիմիա» (1968 թ․), «Կովկասի ֆիզիկական աշխարհագրություն» (1979 թ․), «Երկիր մոլորակը և նրա աշխարհագրական թաղանթը» (1983 թ․), «Երկրագնդի ջրային ոլորտը» (1987 թ․) ձեռնարկները։

• Հրաչյա Գաբրիելյան, պատկերասրահ ԵՊՀ կայքում