Geza Szczyrkowski

Geza Szczyrkowski (ur. 29 marca 1869 w Preszowie, zm. ?) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Urodził się 29 marca 1869 w Preszowie, w rodzinie Wojciecha.

Po odbyciu jednorocznej ochotniczej służby wojskowej w cesarskiej i królewskiej Armii został mianowany podporucznikiem rezerwy ze starszeństwem z 1 stycznia 1893 i przydzielony w rezrwie do 30 Galicyjskiego Pułku Piechoty we Lwowie. W następnym roku został powołany do służby zawodowej w cesarsko-królewskiej Obronie Krajowej, w stopniu podporucznika ze starszeństwem z 1 listopada 1894 i wcielony do 19 Pułku Piechoty Obrony Krajowej we Lwowie. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 maja 1897. Prawdopodobnie w 1900 wystąpił ze służby. W 1904 ponownie w służbie z przydziałem do 25 Pułku Piechoty Obrony Krajowej w Kromieryżu. W następnym roku został przeniesiony do 32 Pułku Piechoty Obrony Krajowej w Nowym Sączu na stanowisko oficera magazynowego. Prawdopodobnie w 1907 został zwolniony ze służby.

7 lipca 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia porucznika, zaliczony do I Rezerwy armii z równoczesnym powołaniem do służby czynnej na czas wojny i przydzielony do Dowództwa Okręgu Generalnego Lwów. 19 sierpnia 1920 jako oficer DOGen. Lwów został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej.

Według por. Władysława Jagiełłowicza, autora „Zarysu historii wojennej 40-go Pułku Strzelców Lwowskich” Geza Szczyrkowski poległ 31 maja 1920 w bitwie pod Bystrzykiem, walcząc w szeregach I batalionu 40 pp. Na oficjalnej „Liście strat Wojska Polskiego” wydanej w 1934 Geza Szczyrkowski figuruje jako poległy ale bez podania daty i miejsca śmierci. Brak potwierdzenia śmierci kapitana Szczyrkowskiego prawdopodobnie był przyczyną umieszczenia go w 1922 w „Alfabetycznym spisie oficerów rezerwy” i „Roczniku Oficerskim 1923” jako oficera rezerwy 26 Pułku Piechoty oraz w „Roczniku Oficerskim 1924”, jako oficera pospolitego ruszenia 26 pp.

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 2199 – 19 lutego 1921

• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1893. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1893. (niem.).
• Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrathe Vertretenen Königreiche une Länder für 1895. Wiedeń: luty 1895. (niem.).
• Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrathe Vertretenen Königreiche une Länder für 1898. Wiedeń: styczeń 1898. (niem.).
• Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrathe Vertretenen Königreiche une Länder für 1904. Wiedeń: styczeń 1904. (niem.).
• Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrathe Vertretenen Königreiche une Länder für 1905. Wiedeń: styczeń 1905. (niem.).
• Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrathe Vertretenen Königreiche une Länder für 1907. Wiedeń: styczeń 1907. (niem.).
• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
• Alfabetyczny spis oficerów rezerwy. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922-05-01.
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1934.
• Władysław Jagiełłowicz: Zarys historji wojennej 40-go pułku Strzelców Lwowskich. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.