Georg Brandt

Georg Brandt (ur. 24 sierpnia 1876 roku w Woltersdorfie, w powiecie Jerichower Land, zm. 21 kwietnia 1945 r. w Berlinie) – niemiecki generał, kawalerzysta, m.in. dowódca 3 Dowództwa Odcinka Grenzschutzu. Dowodzący operacją zajęcia przez Niemców polskiej części śląskiego okręgu przemysłowego we wrześniu 1939 r.

Służbę wojskową rozpoczął w 1894 r. wstępując do 15 pułku dragonów. W 1900 r. jako żołnierz niemieckiego korpusu ekspedycyjnego wziął udział w tłumieniu powstania bokserów w Chinach. Absolwent pruskiej akademii wojennej. W pierwszych latach I wojny światowej dowodził szwadronem kawalerii, potem został przeniesiony do sztabu 9. dywizji kawalerii.

Po wojnie pełnił kolejno funkcję dowódcy pułku i dywizji. W latach 1929-1931 był inspektorem kawalerii w Republice Weimarskiej. Po 1931 r. przeszedł do rezerwy.

Do czynnej służby wojskowej wrócił w 1939 r. jako generał porucznik; objął dowództwo 9 Odcinka Grenzschutzu.

We wrześniu 1939 r. powierzono mu zadanie zajęcia Katowic i innych miast polskiego Śląska, oraz uchronienia kopalń i innych zakładów przemysłowych przed zniszczeniem oraz jak najszybszym wznowieniem w nich wydobycia lub produkcji. W wydanych we wrześniu 1939 r. rozkazach nakazywał żołnierzom, by traktowali Ślązaków z szacunkiem, gdyż nie są "na terenie wroga", lecz na dawnych niemieckich ziemiach.

W sierpniu 1942 r. jako generał kawalerii przeszedł na emeryturę. 21 kwietnia 1945 r. w otoczonym przez Armię Czerwoną Berlinie popełnił samobójstwo.

• obrona wieży spadochronowej w Katowicach

• Bartosz T. Wieliński Co działo się na Śląsku przed wkroczeniem niemieckich wojsk do Katowic? Gazeta Wyborcza Katowice, 13.02.2004