Garig Basmadjian

Կարիկ Պասմաճեան, ծնած է 1947 թուականին Երուսաղէմ, ուր ապրած է մինչեւ 1965 թուականին։ Տասնըութ տարեկանին մեկնած է Հայաստան, հետեւած է Երեւանիպետական համալսարանի բանասիրութեան ճիւղին (1966-1972), ապա վերադարյաղ արտասահման եւ հաստատուած Փարիզ՝ ուր կ'ապրի ներկայիս։ Մինչեւ 1969 չէ գրած հայերէնով. գրած է անգլերէնով եւ այդ լեզուով ալ հրատարակած է քերթուածներու իր առաջին հատորը՝ 1968 թուականին («Ցոլքեր»): 1967 թուականին, Երեւանի մէջ, Գուրգէն Մահարի հայէրէնի կը թարգմանէ իր բանաստեղծութիւն իր բանաստեղծութիւններէն չորսը եւ կը հրատարակէ «Գրական Թերթ»ի 3 Փետրուար 1967 թուականին։ Երկու տարի ետք է որ ինքնագիր եւ հայալեզու իր առաջին քերթուածը տեղ կը գտնէ նոյն շաբաթաթերթին մէջ ու Կարիկ կը ստանայ հայ բանաստեղծի իր մկրտութիւնը... 1969-1980 տուած է հայալեզու իր ստեղծագործութեանց հինգ հատորները, «Լուսատըտիկ»՝ 1971, «Շթաքարէր»՝ 1973, «Բեղմնափոշի»՝ 1976, «Վերադառնում եմ իմ սկիզբը»՝ 1978 եւ «Անաւարտ Խաղ»՝ 1980:Կատրած է բազմաթիւ թարգմանութիւններ անգլերէնէ եւ արաբերէնէ, ներկայացնելով անգլէւամերիկեան եւ արաբական ժամանակից բանաստեղծութիւնը։ Անգլերէնի թարգմանած է հատընտիրներ Պրոյր Սեւակի եւ Եղիշէ Չարենցի ստեղծագործութիւններէն եւ հրատարակած է ամերիկայ անգլիագիր բանաստեղծներու գործերէն ծաղկաքաղ մը՝ անգլերէնով ու հայերէնով։ Գրական ակնարկներով, ուսումնասիրութիւններով եւ ինքնագիր բանաստեղծութիւններով աշխատակցած է Հայաստանի թէ Սփիւռքի գրական պարբերաթերթրուն («Սովետ. Գրականութիւն», «Գրական Թերթ», «Գարուն», «Անդաստան», «Նայիրի», «Սփիւռք», եւայլն », ինչպէս նաեւ անգլիական «Էնքաունթըր» եւ «Տը Լիթըրըրրի Թապլոյտ» հանդէսներուն։ Գրած է յառաջաբաններ եւ խմբագրած՝ Փարիզի «Քաթրա» մշակութային խմբակցութեան կողմէ հրատարակուած գրքոյկներ, ինչպէս Բիւզանդ Թոփալեանի «Դաշտանկար»ը «1976», եւ «Իրանահայ Բանաստեղծներ» (1976), «Իսթանպուլահայ Բանաստեղծներ» (1977) անուններուն տակ՝ գաղութներու մէջ ապրող քերթողներէ հատըտնտիր էջեր: