Frieder Kramer
Quick Facts
Biography
Frieder Kramer (ur. 27 czerwca 1941 w Greizu, zm. 27 maja 2004) – wschodnioniemiecki kierowca wyścigowy, inżynier.
Życiorys
Karierę w sportach motorowych rozpoczął w wieku 18 lat od ścigania się motocyklami enduro, a w 1966 roku zdobył tytuł mistrza NRD juniorów w klasie 250 cm³. W tym okresie pracował w VEB Sachsenring Zwickau jako operator tokarki, oraz podjął studia inżynierskie w Politechnice Zwickau. Po ich ukończeniu pracował w biurze projektowym VEB Sachsenring Zwickau. Następnie uczestniczył w rajdach samochodowych, zdobywając Trabantem trzy tytuły mistrza NRD w klasie A21 (1970, 1971, 1973). W 1974 roku zadebiutował w wyścigach samochodów turystycznych, zostając mistrzem NRD w klasie do 850 cm³.
W 1975 roku został zatrudniony w dziale technicznym reaktywowanego SEG, który z założenia miał konstruować samochody wyścigowe dla Formuły Easter. SEG działał wówczas pod kierownictwem ADMV, ze wsparciem rządu i Uniwersytetu Technicznego w Dreźnie. W 1976 roku Kramer rozpoczął zatem rywalizację samochodami wyścigowmi. SEG III okazał się jednak nieudaną, niewyważoną aerodynamicznie konstrukcją. Rozczarowany osiągami samochodu, w 1978 roku Kramer nawiązał współpracę z Ullim Melkusem i Hartmutem Thaßlerem nad konstrukcją MT 77. W 1978 roku zdobył czwarte miejsce w mistrzostwach NRD, rok później był trzeci, a w 1980 roku zdobył tytuł wicemistrzowski. Również w 1980 roku zajął trzecie miejsce w klasyfikacji końcowej Pucharu Pokoju i Przyjaźni. W sezonie 1981 został mistrzem Wschodnioniemieckiej Formuły Easter.
Po 1982 roku zarzucił karierę sportową, co miało związek między innymi z zarzutami ADMV o stosowanie przez niego niedozwolonego paliwa oraz kilkukrotnymi dyskwalifikacjami – w tym za manipulowanie gaźnikiem podczas rundy w Schleizu w Pucharze Pokoju i Przyjaźni 1982, kiedy to Kramer wygrał. W latach 1969–1982 wziął udział w 169 wyścigach, wygrywając 56 z nich, a w 122 stając na podium.
Po zjednoczeniu Niemiec pracował w Seacie. Zmarł w wyniku długiej choroby w 2004 roku.
Wyniki w Pucharze Pokoju i Przyjaźni
Legenda oznaczeń w tabelach wyników | |
---|---|
Oznaczenie | Wyjaśnienie |
Złoty | Zwycięzca lub mistrzostwo |
Srebrny | 2. miejsce lub wicemistrzostwo |
Brązowy | 3. miejsce lub II wicemistrzostwo |
Zielony | Ukończył, punktował |
Niebieski | Ukończył, nie punktował |
Czerwony | Nie zakwalifikował się (NZ) |
Nie prekwalifikował się (NPK) | |
Różowy | Nie ukończył (NU) |
Niesklasyfikowany (NS) | |
Czarny | Zdyskwalifikowany (DK) |
Wykluczony (WYK/EX) | |
Biały | Nie wystartował (NW) |
Kontuzjowany (K/INJ) | |
Wyścig odwołany (OD/C) | |
Bez koloru (domyślny #F8F8F8) | Został wycofany (WYC/WD) |
Nie przybył (NP/DNA) | |
Nie brał udziału w treningach (NT/DNP) | |
Nie został zgłoszony (–) | |
Pogrubienie | Start z pole position |
Kursywa | Najszybsze okrążenie wyścigu |
* | Sezon w trakcie |
Lista systemów punktacji Formuły 1 |
Rok | Samochód | Silnik | Wyniki w poszczególnych eliminacjach | Pkt. | Msc. | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1976 | 68 | 19 | |||||||
SEG III | Łada | - | 10 | - | - | 12 | |||
1977 | 133 | 10 | |||||||
SEG III | Łada | 13 | - | 11 | 13 | 10 | |||
1978 | 158 | 4 | |||||||
MT 77 | Łada | 10 | 6 | 4 | 5 | 7 | |||
1979 | 119 | 12 | |||||||
MT 77 | Łada | NU | 5 | 5 | 6 | - | |||
1980 | 175 | 3 | |||||||
MT 77 | Łada | 2 | 1 | 5 | DK | 6 | |||
1981 | 119 | 7 | |||||||
MT 77 | Łada | 2 | - | 22 | 1 | - | |||
1982 | 43 | 28 | |||||||
MT 77 | Łada | - | 3 | DK | - | - |