Franciszek Ostaszewski

Franciszek Ostaszewski herbu Ostoja (ur. ok. 1610, zm. 1684) – skarbnik ciechanowski, właściciel Ostaszewa Wielkiego na Mazowszu, elektor króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego.

Pochodził ze szlacheckiej rodziny Ostaszewskich z Ostaszewa herbu Ostoja. Urodził się około 1610 roku jako syn Adama, właściciela Ostaszewa Wielkiego w ziemi ciechanowskiej i Eufemii Karniewskiej, sędzianki ziemskiej różańskiej.

Po śmierci ojca w 1646 roku przejął dwór w Ostaszewie Wielkim. W czasie potopu szwedzkiego 1655 roku jego dobra zostały zniszczone przez Szwedów, dzieląc losy wielu innych majątków szlacheckich spustoszonych przez najeźdźcę.

Po wycofaniu się Szwedów z Polski otrzymał w 1658 roku od króla Jana Kazimierza nominację na urząd ziemski skarbnika ciechanowskiego, wakujący po śmierci Bartłomieja na Grudowsku Zawadzkiego herbu Rogala.

Po abdykacji Jana Kazimierza, ostatniego Wazy na polskim tronie, uczestniczył w 1669 roku w elekcji Michała Korybuta Wiśniowieckiego. Wziął w niej udział jako elektor z ziemi ciechanowskiej.

Był dwukrotnie żonaty: najpierw z Heleną Młocką, córką podczaszego płockiego Wojciecha Młockiego i Elżbiety Wessel, a następnie z Marianną Niszczycką, córką wojewodzica bełskiego Zygmunta Niszczyckiego.

Zmarł w 1684 roku. Postawił pięcioro dzieci: Wojciecha ożenionego z Katarzyną Brodzką, Jacka ożenionego z Magdaleną Kuklińską, Annę za Władysławem Wróblewskim, Katarzynę za Józefem Żochowskim i Barbarę za Janem Ciemniewskim.

• Ostaszewo Wielkie
• Ostaszewscy herbu Ostoja
• Potop szwedzki