Franciszek Markowski

Franciszek Markowski herbu Bończa (ur. 1727, zm. 1806) – polski szlachcic, konfederat barski (1768-1772), senator, poseł na sejm, kasztelan sanocki w 1712 roku, właściciel dóbr na Podkarpaciu.

Był synem Michała Macieja Markowskiego i Konstancji Szeping. Żoną jego była Elonora Stadnicka h. Drużyna, (ok.1730-1788)- córka Franciszka, (zm. 1775) - podczaszego latyczowskiego, chorążego czerwonogrodzkiego, podolskiego, posła na sejmy.

Jego synem był Piotr Markowski (1766-1833) - mąż Karoliny Żeromskiej, Jan Markowski, Kazimierz Markowski, Mikołaj Markowski, i córka Tekla Markowska a mężem jej został Michał Dunin-Borkowski z Borkowic h. Łabędź

Podpisał Konfederację Generalną Sejmu Czteroletniego jako Franciszek Markowski - senator (kasztelan sanocki).Walczył w bitwach o wolność Polski w powstaniu konfederacji barskiej w l. 1768-1772.

W 1792 odznaczony Orderem Orła Białego, w 1786 kawaler Orderu Świętego Stanisława.

• B.H. Łuszczyński, Silva Heraldica, rodowody... lu.28930
• Polski Słownik Biograficzny, t. 20 s. 42, Markowski Franciszek (1727-1806) konfederat barski, poseł, kasztelan sanocki
• Kazimierz Pułaski, Tadeusz Epsztein, Sławomir Górzyński, Kronika polskich rodów szlacheckich Podola, Wołynia i Ukrainy ...,, 2004, Tom 1, s. 129-130.