Quick Facts
Biography
Franciszek Mach (ur. 9 listopada 1896 w Wolicy Ługowej pow. ropczycki, zm. wiosną 1940 na Ukrainie) – kapitan administracji (piechoty) Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Urodził się w rodzinie Jakuba i Apolonii z domu Dartak. Absolwent szkoły powszechnej w Sędziszowie i gimnazjum w Rzeszowie (7 klas ukończonych). Należał do Polowych Drużyn Sokolich, potem do Związku Strzeleckiego. Od 12 grudnia 1914 do 4 kwietnia 1918 w 2 pułku piechoty. Po bitwie pod Rarańczą wstąpił do 13 pułku strzelców polskich. Następnie działał w Polskiej Organizacji Wojskowej.
W sierpniu 1918 roku wstąpił do wojsk polskich w Murmańsku, a po przedostaniu się do Francji, do maja 1919 roku służył w Armii gen. Hallera. W 1918 roku został mianowany podporucznikiem, a w następnym roku - porucznikiem. Po powrocie do Polski, walczył na froncie jako dowódca kompanii w 13 pułku piechoty. 21 grudnia 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu porucznika, w piechocie, w grupie oficerów byłej Armii gen. Hallera. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 1440. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był nadal 54 pułk piechoty. 24 marca 1923 roku sprostowano nazwisko „Wojciech Sielski”, które przybrał w czasie służby w II Korpusie Polskim w Rosji na nazwisko rodowe „Mach Franciszek”. Do jesieni 1925 roku pozostał w 54 pułku piechoty w Tarnopolu. Z dniem 31 sierpnia 1925 roku został przeniesiony, na własną prośbę, do korpusu oficerów rezerwowych. Po zwolnieniu z czynnej służby podjął pracę jako nauczyciel szkół powszechnych.
15 maja 1930 roku został powołany do służby czynnej i przemianowany na oficera zawodowego w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1919 roku i 44. lokatą w korpusie oficerów piechoty. 26 marca 1931 roku został przeniesiony z 54 pp do Korpusu Ochrony Pogranicza i przydzielony do Batalionu KOP „Sejny". W 1938 roku został przeniesiony do korpusu oficerów administracji z zachowaniem umundurowania oficera piechoty. Wiosną 1939 roku pełnił służbę w Komendzie Rejonu Uzupełnień Lublin Powiat na stanowisku kierownika II referatu uzupełnień.
10 kwietnia 1940 roku w Przemyślu został aresztowany przez Sowietów. Zamordowany wiosną 1940 roku na terytorium ówczesnej Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. Figuruje na liście wywózkowej nr 065/3 z 1940 roku, poz. 134.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 978
- Krzyż Niepodległości – 9 listopada 1931 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”
- Srebrny Krzyż Zasługi
Zobacz też
- Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- Obozy NKWD dla jeńców polskich
- Ukraińska Lista Katyńska
Przypisy
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Banaszek Kazimierz; Roman Wanda Krystyna; Sawicki Zdzisław: Kawalerowie Orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich. Kapituła Orderu Wojennego Virtuti Militari, 2000. ISBN 83-87893-79-X.