Quick Facts
Biography
Franciszek Kaczkowski (ur. 15 grudnia 1877 w Chobułkowej, zm. 10 listopada 1962 w Warszawie) – pułkownik kawalerii Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się 15 grudnia 1877 roku w Chobułkowej, w powiecie włodzimierskim ówczesnej guberni wołyńskiej, był synem lekarza Henryka i Zygmunty z Raciborskich.
W latach 1891-1897 Franciszek Kaczkowski uczęszczał do prywatnego gimnazjum, a następnie zdał egzamin I-kategorii przy Jelizawetgradzkiej Szkoła Kawalerii. W lipcu 1897 roku wstąpił jako szeregowiec do 21 Pułku Dragonów Białoruskich armii carskiej.Od lutego 1905 roku brał udział w walkach na froncie rosyjsko-japońskim otrzymał awans na stopień porucznika. W lipcu 1914 roku dowództwo 6, a następnie 5 szwadronu 7 pułku huzarów i walczył z nim na froncie austriackim. W maju 1915 roku został ranny odłamkiem granatu i trafił do szpitala, w którym przebywał do listopada. W 1915 otrzymał awans na rotmistrza, w 1916 na podpułkownika, a w kolejnym 1917 roku na pułkownika. Z początkiem lutego 1918 roku w związku z demobilizacją został zwolniony z wojska. Z dniem 9 marca 1919 roku został przydzielony do Oficerskiej Szkoły Jazdy w Warszawie na stanowisko komendanta. 5 czerwca 1919 roku został formalnie przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia pułkownika. Od października 1920 roku do czerwca 1921 roku dowodził Grodzieńskim pułkiem ułanów.
25 listopada 1921 roku został mianowany dowódcą 9 pułku strzelców konnych, który stacjonował we Włodawie, a od maja 1924 roku w Grajewie, Osowcu i Białymstoku. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 30. lokatą w korpusie oficerów jazdy (od 1924 roku – kawalerii). Pełnił także obowiązki dowódcy XI Brygady Kawalerii w Augustowie. 29 listopada 1927 roku został przeniesiony do kadry oficerów kawalerii z równoczesnym oddaniem do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr III w Grodnie. Z dniem 31 stycznia 1928 roku został przeniesiony w stan spoczynku. Na emeryturze mieszkał w Grajewie. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”.
Po przejściu w stan spoczynku przeniósł się do Warszawy, nie brał udziału w II wojnie światowej. Po wojnie pracował jako emeryt najpierw w Bibliotece Sejmowej, a następnie jako starszy rejestrator w Kasie Cywilnej Prezydenta RP.Z pracy został zwolniony dopiero z końcem czerwca 1958 roku.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Walecznych
- Krzyż Zasługi Wojsk Litwy Środkowej - 3 marca 1926
Przypisy
Bibliografia
- Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych.
- Roczniki Oficerskie 1923, 1924 i 1928.
- Rocznik oficerski rezerw 1934.
- Biografia pułkownika