Franciszek Górecki

Franciszek Górecki (ur. 21 lutego 1892 w Warszewce, zm. 4 kwietnia 1940 w Kijowie) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, ofiara zbrodni katyńskiej.

Urodził się w Warszewce jako syn Piotra i Marianny z domu Suchacz. Absolwent gimnazjum w pobliskim Drobinie. W 1908 wyjechał do Stanów Zjednoczonych z zamiarem pracy zarobkowej. W Chicago należał do Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. Podczas I wojny światowej w 1917 wstąpił do armii angielskiej, a w 1918 do szeregów wojsk polskich w Ameryce Północnej. Następnie trafił do Europy wraz z ochotnikami, których wychodźstwo polskie w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie w 1919 wysłało do szeregów Armii Polskiej we Francji gen. Hallera. Tam służył w 3 pułku i walczył we Francji. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego. Służył w szeregach 4 i 6 pułku oraz w batalionie zapasowym 43 pułku strzelców Legionu Bajończyków. Od stycznia 1920 do marca 1921 brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Za bohaterstwo wykazane 17 sierpnia 1920 pod Firlejówką otrzymał Order Virtuti Militari. Został awansowany do stopnia porucznika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919. Po wojnie, w latach 20. i 30. nadal służył w macierzystym 43 pp stacjonującym w Dubnie, w którym pełnił stanowiska dowódcy plutonu, dowódcy kompanii, adiutanta batalionu sztabowego, zastępcy oficera ds. materiałowych i oficera żywnościowego. W 1927 został awansowany do stopnia kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927. W 1928 był zweryfikowany w Korpusie Oficerów Piechoty z lokatą 13. W 1937 został komendantem placu garnizonu Dubno.

Po wybuchu II wojny światowej, kampanii wrześniowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez funkcjonariuszy NKWD obwodu dubieńskiego. Był więziony w Równem. 28 marca 1940 został przewieziony do więzienia przy ulicy Karolenkiwskiej 17 w Kijowie (więzieni w Równem i wywiezieni tego samego dnia do Kijowa byli także inni polscy oficerowie: Karol Jeżowski i Rudolf Ksieniewicz). Został zamordowany przez NKWD na wiosnę 1940. Jego nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej opublikowanej w 1994 (został wymieniony na liście wywózkowej 41/3-224 oznaczony numerem 830). Został pochowany na otwartym w 2012 Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni.

15 maja 2011, w ramach akcji „Katyń... pamiętamy" / „Katyń... Ocalić od zapomnienia”, został zasadzony Dąb Pamięci honorujący Franciszka Góreckiego w Parku Ignacego Jana Paderewskiego w Toronto (Kanada).

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 2603
• Krzyż Niepodległości
• Srebrny Krzyż Zasługi
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• K. Banaszek, W. K. Roman, Z. Sawicki, Kawalerowie orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich, Warszawa 2000, s. 88.
  • Franciszek Górecki. ogrodywspomnien.pl. [dostęp 7 grudnia 2014].