Feliks Kretkowski

Herb Dołęga

Feliks Kretkowski herbu Dołęga (ur. ok. 1752, zm. 30 listopada 1822 w Grabowie) – generał brygady wojsk polskich, senator kasztelan Królestwa Polskiego od 1820.

Syn Andrzeja (zm. 1758), starosty kowalskiego i Teresy Gembart herbu Jastrzębiec, córki skarbnika dobrzyńskiego. Feliks Kretkowski był prawnukiem Damiana Franciszka, kasztelana chełmińskiego i bratem Jakuba Zygmunta (1740-1810), starosty grodzkiego przedeckiego.

Trzykrotnie żonaty. Pierwszą żonę Józefę Krosnowską, córkę Jana, stolnika inowłodzkiego poślubił około 1810 roku. Druga żona Łucja Barbara Zboińska, córka Franciszka Ksawerego, kasztelana słońskiego, płockiego i Raciąża, została zaślubiona 10 czerwca 1813 roku w Kikule. Małżeństwo to zakończyło się rozwodem 1815. Trzecia żona, Klementyna Ewa Czarniecka, córka Feliksa Józefa, senatora wojewody została matką Włodzimierza Rajmunda (1821-1894), działacza politycznego.

Piastował stanowiska podstolego kowalskiego, następnie radziejowskiego (1784-1785). Poseł łęczycki na Sejm Czteroletni w 1790 roku, podpisał manifest przeciwko uchwaleniu Konstytucji 3 Maja. W połowie grudnia 1806 roku, w randze generała brygady formował w Łęczycy, w dużym stopniu z własnych funduszów, 3 Pułk Piechoty z rekrutów z powiatów brzezińskiego, gostyńskiego, łęczyckiego, orłowskiego oraz z Łęczycy i Łowicza. Od 16 lipca 1817 senator-kasztelan Królestwa Polskiego.

Został pochowany w Grabowie na cmentarzu przykościelnym.

• Adam Boniecki "Herbarz Polski" (tom XII, s. 268-276, Kretkowscy herbu Dołęga)
• Maria, Manteufflowa, Kretkowski Feliks h. Dołęga (ok. 1752–1822), Polski Słownik Biograficzny, tom XV z 1970 [1]
• Hr. Seweryn Uruski "Rodzina. Herbarz szlachty polskiej" (tom VIII, s. 53-56, Kretkowscy herbu Dołęga)