Quick Facts
Biography
Feliks Gryziecki (ur. 1837 we Lwowie, zm. 3 lipca 1923 tamże) – polski prawnik, karnista, profesor zwyczajny, rektor Uniwersytetu Lwowskiego.
Życiorys
Feliks Gryziecki urodził się w 1837 we Lwowie. W tym mieście ukończył w 1857 r, gimnazjum a następnie studia na Wydziale Prawa i Umiejętności Politycznych Uniwersytetu Lwowskiego. W 1862. uzyskał tamże tytuł doktora praw. Od 1859 r. odbywał praktykę przygotowawczą w sądzie (aplikację) jako auskulant. Potem podjął pracę w C.K. Prokuratorii Państwa (czyli prokuraturze), by w 1866 r. powrócić do sądu ale jako sędzia.Jako urzędnik C. K. Prokuratorii Państwa (prokurator) był oskarżycielem publicznym w sądach lwowskich oraz w Złoczowie i w Stanisławowie.
W kwietniu 1867 r. został pierwszym wykładowcą prawa karnego w języku polskim na Wydziale Prawa i Umiejętności Politycznych Uniwersytetu Lwowskiego. W lutym 1869 r. habilitował się (uzyskał prawo wykładania) z zakresu prawa i procesu karnego na podstawie niepublikowanej rozprawy pt. O oszustwie i fałszerstwie na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego, była tow okresie autonomicznym pierwsza habilitacja z prawa karnego w języku polskim. W 1872 r. habilitował się także z zakresu prawa politycznego (konstytucyjnego), które wykładał (obok prawa i procesu karnego) do 1889 r. (czyli do profesury Stanisława Starzyńskiego). profesorem nadzwyczajnym prawa i procesu karnego został mianowany 11 czerwca 1870 r., zaśprofesorem zwyczajnym w czerwcu 1891 r.Oprócz wykładów z prawa i procesu karnego wykładał też naukę o więziennictwie.
W roku akademikim 1894/95 i ponownie w 1904/1905 był dziekanem Wydziału Prawa i Umiejętności Politycznych Uniwersytetu Lwowskiego, zaś w latach kolejnych po sprawowaniu urzędu dziekana (1895/96 i 1905/06) –prodziekanem. W czerwcu 1906 został wybrany na stanowisko rektora Uniwersytetu Lwowskiego na rok akademicki 1906/1907, zaś w roku akademickim 1907/1908 był prorektorem. Był posłem do Sejmu Krajowego Galicji VIII kadencji. W 1907 r. zaprosił do Lwowa profesora nadzwyczajnego prawa karnego na Wydziale Prawa i Administracji UJ Juliusza Makarewicza, zaś sam ustąpił z katedry. W następnym roku odszedł na emeryturę.
Działał również na polu społecznym we Lwowie. Był wieloletnim radnym miejskim od 1883, pracując w komisji finansowej. Ponadto był członkiem Rady Szkolnej Okręgowej i komisji artystycznej. Od 1887 do 1889 pełnił funkcję pierwszego wiceprezydenta Lwowa, a faktycznie sprawując przez pewien czas także funkcję prezydenta.
Zmarł 3 lipca 1923. Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie. Często podpisywał się jako Szczęsny Gryziecki albo Feliks Szczęsny Gryziecki.
Publikacje
- Studien über den strafbaren Betrug (1870)
- O osadach rolnych ("Przegląd Sądowy i Administracyjny" 1884)
- Do reformy prawa karnego (1891)
Przypisy
