Fahri Erdinç

Fahri Erdinç (d. 1 Ocak 1917, Akhisar - ö. 11 Kasım 1986, Sofya), Türk edebiyatçı ve şair. Akhisar'da doğdu. Annesini henüz 1 yaşında veremden kaybetti. Hem annesini daha tanımadan kaybetmesi, hem de Akhisar'da o yıllardaki yoğun tütün tarımının getirdiği zorluklar, gençlik dönemindeki edebi yönelimini derinden etkiledi. 1930'da Balıkesir Öğretmen Okuluna girdi. Otuzlu yılların sonuna doğru Afyon'un Sandıklı ilçesinin Ürküt köyünde öğretmenliğe başladı. 1939'da sınavını kazandığı Ankara Devlet Konservatuvarı Tiyatro Bölümü'nde öğrenci oldu. Bu bölümde öğretim üyesi olan Sabahattin Ali ile tanıştı. Aynı yıl yazmaya başladığı ilk öykülerinde onun etkisi önemli bir rehber olarak görülmektedir.

1946 yılında ise sınavını kazandığı devlet radyosuna geçti. Bu arada "Şen Olasın Halep Şehri" adlı şiir kitabını yayınladı. Hemen ardından Ankara'da "Seçilmiş Hikâyeler Dergisi" onun öyküleriyle özel sayı çıkardı. 1947'de dönemin siyasal karışıklığı sırasında hakkında açılan bir dava nedeniyle bir süre cezaevinde yattı. Davadan aklanarak çıkmasına rağmen, aynı yıl hocası Sabahattin Ali'nin Bulgaristan'a geçerken öldürülmesi nedeniyle Türkiye'den ayrılmaya karar verdi. 1949'da iki arkadaşıyla birlikte, gizlice Bulgaristan'a geçti.

Bulgaristan'da Erdinç ve arkadaşlarına siyasi iltica ve sığınma hakkı verildi. Aralıklı olarak Bulgaristan'da ve Sovyetler Birliği'nde yaşamaya devam eden Erdinç, 1971 yılında kesin olarak Bulgaristan'a dönüp yerleşti. 1965'te Bulgaristan vatandaşı, 1973'te Bulgaristan Yazarlar Birliği üyesi oldu. Kitapları Türkiye'deki okura ulaşamamasına rağmen, 1970'li yıllarda Türkiye'deki siyasal gelişmeler ve sosyalist hareketin ağırlık kazanması ile birlikte, edebiyat dergilerinde yayınlanan yeni şiir ve öyküleri Türk okuruyla buluşmaya başladı. Özellikle Akhisar'daki çocukluk dönemini anlattığı "Acı Lokma" romanı dönemin en ilgi çeken yapıtlarından biridir.