Ezechiel Zivier

Ezechiel Zivier (ur. 22 września 1868 w Wieluniu, zm. 22 sierpnia 1925 we Wrocławiu) - archiwista, historyk niemieckiego rodu Hochbergów, działacz polityczny Górnego Śląska.

Studiował na Uniwersytecie we Wrocławiu prawo, historię i języki słowiańskie. Posiadał tytuł doktora filozofii. Był znawcą kultur wschodnioeuropejskich, w tym polskiej. Od 15 sierpnia 1892. był zatrudniony jako archiwista rodu Hochberg. Ściągnął odpisy dokumentów dotyczących ziemi pszczyńskiej z archiwów zagranicznych, a od 1919 roku był naczelnym dyrektorem archiwów księcia pszczyńskiego w Pszczynie i w Wałbrzychu.

Założył regionalne czasopismo Oberschlesien (1902) i w latach 1902 - 1918 był jego redaktorem. Był inicjatorem działającego w latach 1905-1939 Gesamtarchiv der deutschen Juden. Od 1914 roku przewodniczył gminie żydowskiej w Pszczynie, a po przyłączeniu Górnego Śląska do Polski uczestniczył w rozmowach na temat nowego prawa górniczego w Polsce, był też członkiem delegacji polskiej w czasie pertraktacji z Niemcami w Dreźnie w 1923 roku w sprawach finansowo-gospodarczych. Po 1922 roku wydawał Zeitschrift für polnische Recht.

Jego żoną była Joanna Goldschmidt ze Wrocławia.

Opublikował:

• "Geschichte des Fürstenturns Pless" (1906)
• "Fürstenstein" (1909)
• "Historia Polski (XVI wiek)" (1915)

• J. Polak, Zivier Ezechiel, w: Słownik biograficzny ziemi pszczyńskiej, red. A. Lysko, Pszczyna brw, s.331 - 332.