Ewa Nowicka-Rusek

Ewa Lidia Nowicka-Rusek – profesor antropologii społecznej na Uniwersytecie Warszawskim (kierownik Zakładu Antropologii Społecznej Instytutu Socjologii) oraz w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej. W latach 1995-1998 przewodnicząca Sekcji Antropologii Społecznej Polskiego Towarzystwa Socjologicznego.

W 1965 roku została magistrem socjologii, w 1969 roku doktorem, w 1978 roku doktorem habilitowanym, a w 1993 - profesorem na Wydziale Filozofii i Socjologii UW.

Badaczka między innymi religijności, mniejszości narodowych i etnicznych - Romów w Polsce, grup migranckich - Wietnamczyków mieszkających w Polsce i greckich repariantow z Polski oraz rdzennych ludów Syberii - Buriatów, Jakutów, Koriaków. Beneficjentka subsydium profesorskiego Fundacji Nauki Polskiej.

Prowadziła badania terenowe w Europie, na Syberii, w Mongolii i w Chinach.

Do jej zainteresowań naukowych należą współczesne teorie antropologiczne, mniejszości narodowe i etniczne w Polsce i w Europie, imigranci i imigracja, rdzenne narody Syberii, społeczny i psychologiczny aspekt migracji powrotnych, małe narody na Syberii i w Europie. W ramach tej ostatniej dziedziny prowadzi grant na temat Wołochów na Bałkanach.

W roku 2007 magazyn "Integracja" wydawany przez Stowarzyszenie Przyjaciół Integracji przyznał jej tytuł "Człowieka bez barier".

• Hermes Odyseusz i greckie powroty do ojczyzny, Zakład Wydawniczy Nomos, Kraków 2008.
• Świat człowieka - świat kultury, Warszawa 2006, PWN.
• U nas dole i niedole. Sytuacja Romów w Polsce, Kraków 2000, Zakład Wydawniczy Nomos.
• Polacy czy cudzoziemcy. Polacy za wschodnią granicą, Kraków 2000, Zakład Wydawniczy Nomos.

• Zdjęcie Ewy Nowickiej-Rusek
• Pracownicy Instytutu Socjologii
• Strona na SWPS
• Ewa Nowicka-Rusek w bazie „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI).