Quick Facts
Biography
Ernest Kościński (ur. 1914 w Narzymiu, zm. we wrześniu 1939 pod Modlinem) – folklorysta polski, poeta, nauczyciel, działacz działdowskiego Związku Mazurów.
Życiorys
Ernst Kozcinski (zapis z aktu urodzenia) urodził się 4 maja 1914 r. Przodkowie Ernesta prawdopodobnie byli emigrantami z regionu Salzburga w Austrii, którzy ze względów religijnych w XVII w. osiedlili się w Prusach. Pochodził z rodziny chłopskiej. Jego rodzina od niepamiętnych czasów prowadziła gospodarstwo rolne w Narzymiu. Dziadek, po mieczu, Adolf był żonaty z Friderike Post z Narzymia. Ojciec Johann Adolf (ur.1868 r. w Narzymiu) odziedziczył gospodarstwo po swoich rodzicach i 5.09.1900 r. zawarł związek małżeński z matką Ernesta - Wilhelmine Gottliebe Lissy (Łysy) ewangeliczką, ur. w Narzymiu, zam. Narzym, c. gospodarza Wilhelma i Anny Markowskiej z Narzymia. Ernest w 1920 r. rozpoczął naukę w polskiej Szkole Powszechnej III klasowej w Narzymiu. Szkołę tą ukończył w dniu 18.07.1927 r. i dalszą naukę podjął w Państwowym Seminarium Nauczycielskim w Działdowie. Podczas nauki w seminarium działał aktywnie w kole krajoznawczym przy tej placówce; zajmował się badaniem folkloru mazurskiego w okolicach Działdowa. Po ukończeniu seminarium i odbyciu praktyki został w 1935 nauczycielem w Klęczkowie (powiat działdowski).
18 grudnia 1935 uczestniczył w spotkaniu w mieszkaniu Karola Małłka w Działdowie przy ulicy Lidzbarskiej; zgromadziło się wówczas 19 osób, decydując o powołaniu Związku Mazurów. Współpracował w tej organizacji z Małłkiem, Kurtem Obitzem, Hieronimem Skurpskim, Jerzym Burskim, Gustawem Leydingiem i innymi działaczami. Przygotowywał regionalne opracowania historyczne. Wydał w 1935, nakładem warszawskiego "Głosu Ewangelickiego", dwie broszury religijne Przyjdź Królestwo Twoje... Proroctwo i przypowieści prorocze pustelnika M. Pieńkowskiego i Zaiste to był Pan! Według prawdziwych zdarzeń z czasów prześladowania chrześcijan na Dalekim Wschodzie E. Ziarko. Na łamach prasy działdowskiej ogłaszał swoje wiersze. Utwory poetyckie Kościńskiego znalazły się także w przygotowywanym do druku Kalendarzu dla Mazurów na rok 1940, który jednak nie zdążył ukazać się, zniszczony przez Niemców.
Kościński został zmobilizowany latem 1939. Poległ 4.09.1939 r.w kampanii wrześniowej pod Modlinem jako podporucznik Wojska Polskiego. Spoczywa w bezimiennej mogile na cmentarzu ewangelickim w Narzymiu.
Jedna z ulic Olsztyna nosi jego imię.
Bibliografia
- Jan Chłosta, Ludzie godni pamięci. Warmińsko-mazurscy patroni olsztyńskich ulic, Książnica Polska, Olsztyn 1997
- Tadeusz Oracki, Słownik biograficzny Warmii, Mazur i Powiśla XIX i XX wieku (do 1945 roku), Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1983
- Tadeusz Szambora, Materiały do dziejów Narzymia, maszynopis.
- Tadeusz Szambora, Bohaterowie Działdowskiego Pogranicza, Narzym 2010.
- Erwin Kruk, Esej, Z mazurskiego brulionu,"Nagrobek nauczyciela", [w;] Gazeta Olsztyńska z 7-9 czerwca 2002 r.