Elżbieta Koniusz

Elżbieta Władysława Koniusz (ur. 1 lipca 1941 w Chroberzu) – polska językoznawczyni, doktor habilitowany nauk humanistycznych.

Studiowała w Wyższej Szkole Nauczycielskiej w Kielcach (1970–1972) i Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie (1972–1974). Rozprawę doktorską pt. Elementy kresowe w języku powieści ludowych J. I. Kraszewskiego. Fleksja, składnia, słowotwórstwo, słownictwo obroniła w 1980 na Wydziale Humanistycznym macierzystej uczelni. Stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskała w 2002 na Akademii Pedagogicznej im. KEN w Krakowie w oparciu pracę Polszczyzna z historycznej Litwy w „Słowniku gwar polskich” Jana Karłowicza.

W latach 1967–1974 pracowała jako nauczycielka języka polskiego w dwóch kieleckich szkołach podstawowych. W 1974 podjęła pracę w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Kielcach, przekształconej następnie w Akademię Świętokrzyską i Uniwersytet Jana Kochanowskiego. Początkowo zatrudniona była na stanowisku asystenta, a później adiunkta i profesora nadzwyczajnego. Od 1991 do 1993 pełniła funkcję wicedyrektora Instytutu Filologii Polskiej. Kierowała również Zakładem Polszczyzny Historycznej.

Specjalizuje się w językoznawstwie polskim, polszczyźnie historycznej i kresowej. Została odznaczona m.in. Złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Komisji Edukacji Narodowej.

Monografie:

• Studia nad językiem Józefa Ignacego Kraszewskiego. Elementy kresowe w powieściach i listach okresu wołyńskiego, cz. 1, Kielce 1992
• Polszczyzna z historycznej Litwy w Słowniku gwar polskich Jana Karłowicza, Kielce 2001

Pod redakcją:

• Staropolszczyzna piękna i interesująca. Zbiór studiów, t. 1, pod red. E. Koniusz i S. Cygana, Kielce 2006
• Staropolszczyzna piękna i interesująca. Zbiór studiów, t. 2, pod red. E. Koniusz i S. Cygana, Kielce 2006

• Judycki Z., Siwek J., Kto jest kim w Kielcach. Informator biograficzny, t. 2, Kielce 2004, s. 51.
• Dr hab. Elżbieta Koniusz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2014-09-08] .