Quick Facts
Biography
Elżbieta Kazimierzówna (ur. ok. 1210, zm. zap. 1222) – księżniczka dymińska, córka Kazimierza II, księcia dymińskiego i Ingardy.
Życie
Imię księżniczki dymińskiej w źródłach występuje tylko raz. Wymienione zostało w dokumencie Ingardy podczas nadania wsi dla klasztoru w Słupi. Prawdopodobnie nadanie miało miejsce tuż po śmierci Elżbiety.
Gryfitka posiadała imię dotąd nie spotykane w dynastii, które jest pochodzenia hebrajskiego – אלשבת, eliszebeth (pol. Bóg poprzysiągł). Edward Rymar sugeruje, że było to duńską parantelą (związkiem pokrewieństwa) matki.
Nowożytna historiografia przedstawiała ją jako małżonkę Jana, księcia sasko-lauenburskiego (T. Kantzow). Tenże jednak był w mariażu z Ingeborgą saską, córką Eryka XI Erikssona i Katarzyny, za czym opowiadają się współcześni genealodzy (m.in. E. Rymar).
Elżbieta zmarła zapewne w 1222 i została pochowana w klasztorze słupieńskim.
Genealogia
| Bogusław I ur. najp. 1127 zm. 18 III 1187 | Anastazja Mieszkówna ur. prawd. 1164 zm. po 31 V 1240 | Esbern ur. ? zm. w okr. 1204–1211 | Helena (c. jarla szwedzkiego Guttorma) ur. ? zm. ? | ||||||||||
| Kazimierz II pomorski ur. p. 1179 zm. 1219 | Ingarda ur. ok. 1190 zm. 1248 | ||||||||||||
| Elżbieta Kazimierzówna (ur. ok. 1210, zm. zap. 1222) |
Przypisy
Bibliografia
- Rymar E., Rodowód książąt pomorskich, Szczecin 2005, ISBN 83-87879-50-9.
- Szymański J. W., Książęcy ród Gryfitów, Goleniów – Kielce 2006, ISBN 83-7273-224-8.