Elekt Owaniszewski

Elekt Owaniszewski (ur. w 1678, zm. w 1741) – franciszkański zakonnik, kaznodzieja i autor pism religijnych.

Aktywny w wielu klasztorach reformackich ówczesnej Polski. Jego główną publikacją był modlitewnik zatytułowany: Głos synogarlicy na pustyni świata tego jęczącey, to iest nabożne duszy chrześciańskiey rozmyślania, do Pana Boga, Oblubieńca Wiecznego wzdychania y w chrześciańskiey doskonałości czwiczenia, wydany w 1735 we Lwowie (łącznie było 17 wydań, m.in. w 1741 we Lwowie, 1752 i 1774 w Lublinie, 1888 w Chełmnie, znaczna część z nich wydana anononimowo).

Modlitewnik ten był jednym z bardziej popularnych w Polsce drugiej połowy XVIII wieku oraz w XIX wieku i jako znany tekst dewocjonalny, o typowo barokowym tytule i stylistyce był często przywoływany w literaturze pięknej. Wspomniał go ironicznie Ignacy Krasicki w Monachomachii oraz Eliza Orzeszkowa w powieści Pompalińscy .

• Grzegorz A. Wiśniowski. Reformaci na Górze świętej Anny w latach 1656-1810. W: Gohly J.R. Pod płaszczem św. Anny. Materiały z konferencji historycznej z okazji 350-lecia przybycia franciszkanów na Górę Świętej Anny 1656-2006. Franciszkańskie Wyd. św. Antoniego, Wrocław.