Edward Szupelak

Edward Szupelak-Gliński, właściwie Edward Szupelak (ur. 21 lutego 1887 w Stryju, zm. 14 grudnia 1976 w Warszawie) – polski aktori reżyser.

Był ojcem aktora Wieńczysława Glińskiego.

Przez całe życie zawodowe używał właściwego nazwiska i pseudonimu wymiennie lub równocześnie. Przed I wojną światową występował m.in. w Krakowie, Lwowie i Łodzi. W 1914 został powołany do wojska austriackiego, dostał się do niewoli i został zesłany w głąb Rosji. Po powrocie do Polski w 1921 występował we Lwowie, Katowicach, Wilnie, Grodnie, Bydgoszczy, Toruniu, Poznaniu i Częstochowie. W czasie okupacji pracował w Warszawie jako szatniarz w kawiarni, od 1943 występował w jawnych teatrach. Po wojnie, w latach 1945–1946 grał w Teatrze Miejskim w Częstochowie. Następnie był aktorem:

• Teatru Polskiego (1946–1949, 1952–1959 i 1960–1971),
• Teatru Narodowego (1949–1951),
• Teatru Domu Wojska Polskiego (1951–1952),
• Teatru Komedia w Warszawie (1959–1960).

W 1971 przeszedł na emeryturę. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera B 35-2-3).

• Dziewczyna szuka miłości (1938) – mechanik
• Prawdziwy koniec wielkiej wojny (1957) – dozorca Szymek
• Koniec świata o godzinie ósmej (1958) – przewodniczący
• Rodzina Milcarków (1962) – ksiądz
• Notes (spektal telewizyjny) (1968) – Stary
• Niespodziewany gość (1968)
• Epilog norymberski (spektakl telewizyjny) (1969)
• Epilog norymberski (1970)
• Pan Tadeusz (spektakl telewizyjny) (1970–1971) – szlachcic
• Nie lubię poniedziałku (1971)
• Mądremu biada (spektakl telewizyjny) (1973)

• Edward Szupelak w baziefilmpolski.pl
• Edward Szupelak-Gliński w bazie e-teatr.pl