Edward Solon

Edward Solon ps. „Ateński” (ur. 4 lub 8 grudnia 1899 w Zagórzu, zm. 5 czerwca 1970 lub 1971) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, działacz konspiracji podczas II wojny światowej, powstaniec warszawski.

Urodził się 4 lub 8 grudnia 1899 w Zagórzu jako syn Jana i Aleksandry. Został oficerem Wojska Polskiego. Awansowany do stopnia podporucznika ze starszeństwem z 31 sierpnia 1924, następnie awansowany do stopnia porucznika ze starszeństwem z 31 sierpnia 1926. W latach 20. i 30. służył w szeregach 2 Pułku Strzelców Podhalańskich w Sanoku. W latach 30. został awansowany do stopnia kapitana. W 1939 pełnił funkcję oficera placu.

Po wybuchu II wojny światowej brał udział w kampanii wrześniowej w szeregach macierzystego 2 Pułku Strzelców Podhalańskich. Po nastaniu okupacji niemieckiej zaangażował się w działalność konspiracyjną. Działał w Armii Krajowej, przydzielony do Okręgu Warszawa AK. Funkcjonował pod tożsamością konspiracyjną Władysław Żarow. Uczestniczył w powstaniu warszawskim na stanowisku dowódcy 3 kompanii „Edward” Batalionu Harcerskiego „Wigry” w ramach Zgrupowania „Paweł”.

Po wojnie przekazał przedwojenne elementy umundurowania i odznaki pułkowe na rzecz Muzeum Historycznego w Sanoku.

Grób Edwarda Solona

Zmarł 5 czerwca 1970 lub 1971. Został pochowany w części „Rymanowski Stary” Cmentarza Centralnego w Sanoku.

Jego żona przed 1939 należała do Rodziny Wojskowej 2 psp, po wybuchu wojny wraz z synem oraz w grupie innych małżonek polskich oficerów z sanockiego pułku trafiła do Kulczyc, następnie do Drohobycza, po czym powróciła do Sanoka.

• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Andrzej Brygidyn: Żołnierskimi rzuceni losami. Sanok: 1994, s. 215. ISBN 83-87282-47-2.
• Edward Solon. Muzeum Powstania Warszawskiego. [dostęp 2015-07-19].