Quick Facts
Biography
Edward Józef Leopold Gorczyca (10 marca 1895 w Uhercach Zapłatyńskich, zm. ?) – kapitan uzbrojenia Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się w Uhercach Zapłatyńskich w ówczesnym powiecie samborskim Królestwa Galicji i Lodomerii. W czasie I wojny światowej walczył w Legionach Polskich. 21 lutego 1917 roku został przydzielony z 1 pułku piechoty do Komendy Żandarmerii Polowej Wojsk Polskich w Warszawie.
25 września 1919 roku został mianowany z dniem 1 października 1919 roku podporucznikiem w żandarmerii. Był dowódcą 2 plutonu żandarmerii w Warszawie należącego do 1 dywizjonu żandarmerii. 30 stycznia 1920 roku został przeniesiony do Dowództwa Żandarmerii przy Dowództwie Okręgu Generalnego „Kielce” na stanowisko dowódcy plutonu żandarmerii w Miechowie. 12 czerwca 1920 roku został odkomenderowany do Winnicy na Ukrainie. 30 lipca 1920 roku został mianowany warunkowo z dniem 1 maja 1920 roku porucznikiem w żandarmerii. 1 czerwca 1921 roku nadal pełnił służbę w Dywizjonie Żandarmerii Wojskowej Nr 3, a jego oddziałem macierzystym był 25 pułk piechoty w Piotrkowie. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 988. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był nadal 25 pułk piechoty. W 1923 roku był oficerem 85 pułku Strzelców Wileńskich w Nowej Wilejce. 1 grudnia 1924 roku został mianowany kapitanem ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 roku i 7. lokatą w korpusie oficerów uzbrojenia. W tym samym roku pełnił służbę w Szkole Broni Chemicznej w Warszawie na stanowisku gospodarza szkoły, pozostając oficerem nadetatowym Okręgowego Zakładu Uzbrojenia Nr I. Cztery lata później służył w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie, pozostając w kadrze oficerów artylerii. W 1932 roku pełnił służbę w 1 Okręgowym Szefostwie Uzbrojenia w Warszawie. W 1939 roku pełnił służbę w Szefostwie Uzbrojenia Okręgu Korpusu Nr VII w Poznaniu na stanowisku inspektora amunicji i pgaz.
W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku dostał się do niemieckiej niewoli. Przebywał w Oflagu XIIA Hadamar (nr jeńca 748). 30 maja 1942 roku został przeniesiony do Oflagu IID Gross-Born.
Edward Gorczyca jest moim Ojcem.Zmarł w Szczecinie 19 października 1966 roku.Jestem Jego jedynym dzieckiem .Ożenił się z moją Matką Ireną Dmowską w kwietniu 1947 roku.Mieszkał cały czasw Szczecinie ijest pochowany na cmentarzu przy ul.Ku Słońcu. Z poważaniem Barbara Wróblewska z domu Gorczyca.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Niepodległości – 9 listopada 1931 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”
- Srebrny Krzyż Zasługi
Zobacz też
- Historia polskiej żandarmerii
- Okręgowy Zakład Uzbrojenia (II RP)
Przypisy
Bibliografia
- Rozkazy Dowództwa Okręgu Generalnego „Kielce”. [dostęp 2018-05-08].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2018-01-05].