Edmund Chojecki
Quick Facts
Biography
Edmund Chojecki (ur. 18 marca 1892 w Popówce, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – major kawalerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Urodził się jako syn Józefa i Władysławy, z domu Zdrojewska. Po I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego. Jako porucznik brał udział w wojny polsko-bolszewickiej 1920 w szeregach 16 Pułku Ułanów Wielkopolskich; w 1920 został mianowany był dowódcą szwadronu k. m.. Po wojnie powrócił do macierzystej jednostki, przemianowanej na 16 Pułk Ułanów Wielkopolskich, stacjonującej w garnizonie Bydgoszcz.
Został awansowany do stopnia rotmistrza w Korpusie Oficerów Kawalerii ze starszeństwem z 1 czerwca 1919. W 16 Pułku Ułanów Wielkopolskich służył do 1924. Później był przydzielony do 4 Pułku Strzelców Konnych Ziemi Łęczyckiej. Był wybitnym jeźdźcem. W 1921 znalazł się w składzie reprezentacji Polski w zawodach w Nicei. W kolejnych latach brał udział w wielu zawodach sportowych i odnosił sukcesy. Został przydzielony do Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu, gdzie w stopniu majora został szefem ekwitacji. W tym czasie poznał mjra Henryka Dobrzańskiego. W 1928 był przydzielony do 23 Pułku Ułanów Grodzieńskich.
Przed 1939 pracował na stanowisku Rejonowego Inspektora Koni w Łucku, podlegającemu Okręgowi Korpusu Nr II.
Po wybuchu II wojny światowej 1939, kampanii wrześniowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939, został aresztowany przez Sowietów. Był przetrzymywany w obozie w Kozielsku. O jego pobycie tam wspomniał w swojej relacji Henryk Gorzechowski (syn Henryka Gorzechowskiego). Wiosną 1940 został przetransportowany do Katynia i rozstrzelany przez funkcjonariuszy Obwodowego Zarządu NKWD w Smoleńsku oraz pracowników NKWD przybyłych z Moskwy na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940. Został pochowany na terenie obecnego Polskiego Cmentarza Wojennego w Katyniu, gdzie w 1943 jego ciało zidentyfikowano podczas ekshumacji prowadzonych przez Niemców pod numerem 480. Przy zwłokach Edmunda Chojeckiego zostały odnalezione m.in. legitymacja oficerska, legitymacja Orderu Virtuti Militari i dokument jego nadania, trzy pocztówki, dwa listy, pugilares.
Jego żoną była Maria, z domu Mojewska, z którą miał córkę Krystynę.
Upamiętnienie
5 października 2007 roku Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło awansował go pośmiertnie do stopnia podpułkownika. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
W ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia” 26 marca 2009 Edmund Chojecki został uhonorowany poprzez zasadzenie Dębu Pamięci przy Zespole Szkół w Birczy.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 3341 (za czyny pod miejscowością Mielejczyce; przyznany w 1921)
- Krzyż Walecznych
- Srebrny Krzyż Zasługi
Zobacz też
- jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
Przypisy
Bibliografia
- Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Katyń. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2000. [dostęp 6 sierpnia 2014]. s. 75.
- Edmund Chojecki (1892-1940). ko.rzeszow.pl. [dostęp 6 sierpnia 2014].
- Lista oficerów Wojska Polskiego z lat 1914-1939. Edmund Chojecki. officersdatabase.appspot.com. [dostęp 6 sierpnia 2014].
- Złota Księga 1918-1934. 16puw.pl. [dostęp 6 sierpnia 2014].
- Edmund Chojecki. katyn-pamietam.pl. [dostęp 6 sierpnia 2014].