Edmund Baranowski

Edmund Baranowski, ps. Jur (ur. 22 września 1925 w Warszawie) – podpułkownik, uczestnik powstania warszawskiego, Wiceprezes Związku Powstańców Warszawskich, Sekretarz Generalny Rady Fundacji „Polsko-Niemieckie Pojednanie”, członek Rady Powierniczej Muzeum Powstania Warszawskiego, autor i recenzent wielu publikacji o tematyce powstańczej.

Urodził się jako syn Józefa. Mieszkał przy ulicy Krochmalnej na warszawskiej Woli. Uczył się w Gimnazjum Sowińskiego przy ul. Młynarskiej. W czasie okupacji niemieckiej od 1941 działał w konspiracji (w Związku Walki Zbrojnej, później przekształconym w Armię Krajową). Podczas powstania w 1944 walczył w batalionie "Miotła" Zgrupowania "Radosław" (w stopniu plutonowego podchorążego).

• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (28 sierpnia 2009, odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego „za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za działalność na rzecz środowisk kombatanckich”)
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (9 lipca 1999, „w uznaniu wybitnych zasług w działalności na rzecz niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za zaangażowanie w działalności kombatanckiej”)
• Medal Pro Patria (9 stycznia 2012, nadany przez Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych „za szczególne zasługi w kultywowaniu pamięci o walce o niepodległość Ojczyzny”)

• Nagroda Miasta Stołecznego Warszawy (2009, w uznaniu zasług dla Stolicy Rzeczypospolitej Polskiej).

• Relacja Edmunda Baranowskiego w Archiwum Historii Mówionej Muzeum Powstania Warszawskiego
• Biografia Edmunda Baranowskiego na stronie FPNP