Edmond Nerincx

Nerincx was een zoon van de handelaar Julien Nerincx en van Marie-Thérèse Carels. Hij trouwde met Marie-Claire Van Volsem.

Gepromoveerd tot doctor in de rechten (1869) aan de Universiteit van Luik, vestigde hij zich als advocaat in Brussel.

Vanaf 1872 werd hij politiek actief als provincieraadslid voor Brabant en bleef dit tot in 1888. In 1899 was hij ook even gemeenteraadslid van Sint-Gillis.

In 1888 werd hij verkozen tot onafhankelijk volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Brussel, tot in 1892. In 1894 werd hij katholiek volksvertegenwoordiger voor hetzelfde arrondissement en vervulde dit mandaat tot aan zijn dood. Vanaf 1901 tot 1917 was hij ondervoorzitter van de Kamer.

Nerincx was actief in de ondernemingswereld. Zo was hij:

• voorzitter van de nv Caisse des Propriétaires;
• bestuurder La Floridienne;
• afgevaardigd bestuurder van de Compagnie pour l'exploitation des machines à fabriquer les cigares;
• voorzitter van de suikerfabriek van Linovitzka;
• voorzitter Koolmijnen Elisabeth;
• bestuurder Chemins de fer Guillaume-Luxembourg;
• voorzitter van de Société agricole et industrielle 'La luinka';
• voorzitter van de Compagnie agricile et hypothécaire d'Argentine;
• voorzitter Mines de Fer du Djebel Slata et du Djebel Hameina;
• voorzitter van de Algemene suikerfabriek van Brussel.

• Paul VAN MOLLE, Het Belgisch parlement, 1894-1972, Antwerpen, 1972.
• Jean-Luc DE PAEPE & Christiane RAINDORF-GERARD, Le Parlement belge, 1831-1894, Brussel, 1996.