Dušan Trbojević

Dušan Trbojević (28. maj 1921, Lapat, Plaški, Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca – 2. jun 2003, Čikago, SAD) bio je komandant Omladinskog bataljona u Pocerskoj vojno-četničkoj brigadi u Jugoslovenskoj kraljevskoj vojsci u Otadžbini tokom Drugog svetskog rata. Posle rata važio je za istaknutog političkog emigranta.

Rodio se u selu Lapatu nedaleko od Plaškog, u Lici, od oca Milovana i majke Cvete. Osnovnu školu i nižu gimnaziju završava u rodnom kraju 1935. godine, kada konkuriše za pitomca Vojno-tehničkog zavoda u Kragujevcu i istu školu završava 1939. godine. Posle završene škole bio je zaposlen u drugom odeljenju Vojno-tehnočkog zavoda sve do aprila 1941. godine.

Polovinom maja 1941. dolazi u rodni kraj gde se zadržava samo mesec dana i ponovo vraća u Srbiju, pod vrlo teškim okolnostima, u vreme strašnog zločina i pokolja srpskog stanovništva u ustaškoj Hrvatskoj. Kratko vreme provodi u Beogradu, odakle odlazi na službu u Šabac. Krajem avgusta 1941. napušta Šabac i stupa u Cerski četnički odred pod komandom Dragoslava Račića. Učesnik je u svim borbama od 1941. do 1945. godine, pod komandom kapetana a docnije pukovnika Račića, nalazeći se na raznim položajima, počev od običnog borca, desetara, narednika, komandira čete i na kraju komandanta Omladinskog bataljona u činu potporučnika u Pocerskoj vojno-četničkoj brigadi.

Oboleva od tifusa 1945. godine u okolini Goražda. Transportovan je sa većom grupom tifusara i ranjenika na putu od Jabuke (ispred Mesića) za Podromaniju; pod strašnom hladnoćom i snegom zavejanim putevima, promrzle su mu noge tako da će mu kasnije biti amputirano pola stopala desne noge. Nemci, koji su se povlačili iz Grčke, usput su prihvatali komunističke i četničke ranjenike i transportovali ih za Sarajevo februara 1945. godine, a zatim su ga dalje prebacili za Austriju na dalje lečenje.

Petnaest meseci provodi na lečenju u raznim bolnicima Austrije, i početkom maja 1946. godine stiže u oficirski logor (bivših jugoslovenskih ratnih zarobljenika) Mark-Pongao i tu ostaje do decembra. U to vreme biva premešten u logor Asten kraj Linca, gde stupa u brak 1950. sa svojom suprugom Adom. Iseljavaju se za Ameriku februara 1952. godine, po dolasku u Čikago Dušan postaje član crkve i Srpske narodne odbrane. Aktivno učestvuje u svim nacionalnim delatnostima srpske političke emigracije. Više godina je bio član Redakcije odbora lista "Sloboda" Srpske narodne odbrane u Americi. Postaje član Centralnog i Izvršnog odbora SNO. Napisao je više članaka i ratnih doživljaja u listu „Ravnogorska misao“. 1998. godine je objavio knjigu "Cersko - majevička grupa korpusa pukovnika Dragoslava Račića ". Dobročinstvo

Organizuje pomaganje popravke Sabornog hrama u rodnom kraju Plaškom (sedište Gornjo- karlovačke eparhije pre Drugog svetskog rata). Dušan Trbojević je jedan od dvanaest Srba, na čelu sa dr Rajkom Tomovićem, koji su organizovali društvo „Presvete Bogorodice“ i kupili imanje na kome je podignut manastir Nova Gračanica, na Trećem jezeru blizu Čikaga. Pomogao je i gradnju hrama Sv. Save u Beogradu. Redovno je slao pomoć ratnoj siročadi iz Krajine i Bosne i Hercegovine tokom i posle ratova devedesetih godina.