Dmitrij Karev

Дмитрий СтепановичКарев (14 ноябрь1905йыл — 31 декабрь 1977 йыл) — юрист, енәйәт һәм халыҡ-ара хоҡуҡ буйынса белгес;совет хоҡуғының Мәскәү институтын тамамлай (1931); юридик фәндәр докторы (1951), профессор (1951) һәм МДУ юридик факультетында енәйәт процесыкафедраһы мөдире (1953—1978), юридик факультет деканы (1956—1965); 1960 йылдахоҡуҡи белемдәрҙең Мәскәү ҡала халыҡ университетыныңректоры; РСФСР -ҙың атҡаҙанған фән эшмәкәре. Ҡыҙыл Йондоҙ ордены һәм Хеҙмәт Ҡыҙыл Байраҡ орденыменән бүләкләнгән.

Дмитрий Карев1905 йылдың 14 ноябрендә Рәсәй империяһыныңТамбов губернаһында тыуған;Мәскәү индустриаль педагогия институтында уҡый. 1931 йылдасовет хоҡуғының Мәскәү хоҡуҡ институтында юғары белем ала(башҡа мәғлүмәттәр буйынсаХәрби-юридик академияһын тамамлай). Бөйөк Ватан һуғышында ҡатнаша. Икенсе донъя һуғышы башланыу алдынан «Организация суда эксплуататорских государств»темаһынакандидатлыҡ диссертацияһы яҡлай — 1939 йылда юридик фәндәр кандидаты була.

Карев СССР Генераль прокуратураһындапрокурор булып эшләй: ҡайһы бер мәғлүмәттәр буйынса, ул 1947 йылда СССР Генераль прокуроры ярҙамсыһы булып тора. 1945 йылдан1946йылға тиклем баш ғәйепләүсе ярҙамсыһы була. Германиялапроцесстар тамамланғандан һуң, 1949 йылдаЛомоносов исемендәге Мәскәү дәүләт университетында эшләй башлай.1951 йылда «Военные суды и военная прокуратура темаһына докторлыҡ диссертацияһын уңышлы яҡлай — юридик фәндәр докторы булып китә. Шул уҡ йылда ул Мәскәү дәүләт университетының профессоры була, енәйәт процесы кафедраһында эшләй; ике йылдан һуң енәйәт процесы кафедраһы мөдире була — был урында 1978 йылға тиклем ҡала

1956 йылда Карев Мәскәү дәүләт университетының юридик факультеты деканы була:был вазифала 1965 йылға тиклемэшләй. Бынан тыш, ул1960 йылдахоҡуҡи белемдеңМәскәү ҡала халыҡ университеты ректоры була.КаревСССР Юғары судының фәнни-консультация советы һәмРСФСР Юғары судының ағзаһы була; СССР һәм РСФСР ҡарамағында булдырылғанметодик советтарға инә. «Правоведение»журналының мөхәрририәт коллегияһы ағзаһы булып тора, РСФСР-ҙың атҡаҙанған фән эшмәкәре;Хеҙмәт Ҡыҙыл Байраҡ һәм Ҡыҙыл Йондоҙ ордендары менән бүләкләнә. 1977 йылдың 31 декабрендә вафат була.

Карев Дмитрий енәйәтһәм халыҡ-ара хоҡуҡбуйынса совет белгесе; СССР закондар сығарыу эшмәкәрлегендәенәйәт-процессуаль закондарҙы һәм айырым совет республикаларыныңенәйәт-процессуаль кодекстары нормаларын эшләүҙә ҡатнаша(СССР составына ингән һигеҙ республиканың Юғары Советы почет грамоталары менән бүләкләнә).Суд эштәрен алып барыу һәм судҡа ҡағылышлы йөҙҙән ашыу ғилми хеҙмәт авторы һәм авторҙашы:

• «Военная юстиция СССР и стран народной демократии» (1950)
• «Демократические основы организации и деятельности советского суда» (1951)
• «Судоустройство и уголовный процесс стран народной демократии» (1959)
• «Об уголовно-процессуальном законодательстве союзных республик» (1962)
• «Предварительное расследование» (1962)
• «Участие общественности в расследовании и судебном разбирательстве уголовных дел» (1963)
• «Возбуждение и расследование уголовных дел» (соавт., 1967)
• «Борьба с правонарушениями несовершеннолетних» (1971)
• «Нюрнбергский процесс» (1976)
• «Военные суды и военная прокуратура» (соавт., 1940)
• «Организация суда и прокуратуры в СССР» (1954)
• «Советский уголовный процесс» (соавт., 1975)
• «Образцы важнейших уголовно-процессуальных актов» (соавт., 1940)
• «Правовая охрана детства» (соавт., 1968)
• «Изучение вопросов государства и права в курсе „Обществоведение“» (соавт., 1972)

• Звягинцев Александр Григорьевич Дмитрий Степанович Карев // Руденко. Генеральный прокурор СССР —ОЛМА Медиа Групп, 2012. — Б. 82. — 576 б. — ISBN 9785373046213.

• Карев Дмитрий Степанович.Летопись Московского университета, Аналитическая служба МГУ имени М. В. Ломоносова.