Dariusz Jarosz

Dariusz Stefan Jarosz (ur. 10 marca 1959 w Mielcu) – polski historyk, profesor nauk humanistycznych, specjalizujący się w najnowszej historii Polski, wykładowca Uniwersytetu Warszawskiego.

W 1983 ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Pracę magisterską poświęconą Młodzieży Wszechpolskiej pisał na seminarium Szymona Rudnickiego. W 1990 obronił pracę doktorską p.t. Obraz chłopa w krajowej publicystyce czasopiśmienniczej 1944-1959 (promotor: Tomasz Szarota). Habilitował się w 1999 na podstawie rozprawy Polityka władz komunistycznych w Polsce w latach 1948-1956 a chłopi. W 2003 uzyskał tytuł profesora nauk humanistycznych. W swoich badaniach koncentruje się na dziejach społecznych PRL.

Pracuje w Zakładzie Badań nad Dziejami Polski po 1945 roku IH PAN. Był pracownikiem Instytutu Historii Akademii Świętokrzyskiej w Kielcach.

• W krzywym zwierciadle. Polityka władz komunistycznych w Polsce w świetle plotek i pogłosek z lat 1949-1956, Warszawa 1995 (z Marią Pasztor)
• Polacy a stalinizm 1948-1956, Warszawa 2000.
• Masy pracujące przede wszystkim" : organizacja wypoczynku w Polsce 1945-1956, Kielce 2003.
• Afera mięsna : fakty i konteksty, Toruń 2004 (z Marią Pasztor)
• Stosunki polsko-francuskie 1944-1980, Warszawa 2008 (z Marią Pasztor)
• Mieszkanie się należy… Studium z peerelowskich praktyk społecznych, Warszawa 2010.
• Wypoczynek zorganizowany dzieci i młodzieży w Polsce w XX wieku : studia, Wrocław 2012.
• Skazani na podległość. Z dziejów stosunków polsko-włoskich 1945-1958, Warszawa 2013 (z Marią Pasztor)
• Nie tylko Fiat : z dziejów stosunków polsko-włoskich 1945-1989, Warszawa 2018 (z Marią Pasztor)

• Dariusz Jarosz w bazie „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI).
• Dariusz Jarosz. Nie tylko represje i opór. „Nowe Książki”. 6, s. 4-8, 2018. 
• Biogram naukowca na stronie IH PAN