Cor Kint

Van 1906 tot 1940 woonde hij in Amsterdam. Van 1909 tot 1915 speelde hij altviool in het Concertgebouworkest, maakte van 1911 tot 1922 deel uit van het Hollandsch Strijkkwartet dat hij mede opgericht had, en was van 1923 tot zijn dood als leraar viool, altviool en viola d'amore aan het Amsterdamsch Conservatorium verbonden. Na 1930 gaf hij bij Paul Günther in Leipzig tientallen 18e-eeuwse composities voor viola d'amore uit, op welk gebied hij eind dertiger jaren een internationaal erkende autoriteit was geworden. Ondertussen bleef hij als solist optreden, in later jaren vooral met de Liebesgeige.

Kint schreef o.a. twee strijkkwartetten, een blaaskwintet, werken voor viool (ook onderrichtsmuziek), een achttal werken voor orgel (Grande Sonate, Fuga over B-A-C-H), Quatre Pièces en Suite voor harmonium, liederen, een zangspel, orkestwerken, een concertstuk voor altviool dat hij in 1913 met het Concertgebouworkest uitvoerde, de Hymne voor viool en orkest (verschijnt najaar 2008), concertstukken voor viola d'amore. Zijn muziek is tijdens zijn leven voor minder dan de helft in druk verschenen.

Maar gedrukte orgelstukken als de Fantasie over Een vaste Burg (waarvan sinds 1990 1 plaat en 3 cd's uitgebracht zijn) en Prélude pastoral hebben altijd repertoire gehouden, ondanks de beperkte oplagen. Vandaar dat uitgeverij Boeijenga te Veenhuizen de manuscript gebleven orgelwerken en duo's voor viool en orgel/harmonium in druk liet verschijnen, en de indertijd gedrukte orgel- en harmoniumwerken in herziene editie uitgaf.

Kints muziek munt uit door inventieve vormgeving en vooral door zijn "prachtige harmonieën", steeds diezelfde woorden, waarmee oudere kenners zijn muziek karakteriseerden.

Hij is in 1921 getrouwd met de Friezin Jansje Couperus, zuster van bariton Otto Couperus.