Charalampos Baboukes

Ο Χαράλαμπος Μπαμπούκης (γεν. 1805 – † 4 Ιουλίου1878) ήταν εκπαιδευτικός.

Ο Χαράλαμπος Μπαμπούκης ή Παμπούκης γεννήθηκε το 1805 στο χωριό Χαλκιάνικα της Επαρχίας Καλαβρύτων. Στο χρονικό διάστημα μεταξύ 1815-1819 μαθήτευσε κοντά στον αδελφό του Νικηφόρο Μπαμπούκη σχολάρχη τότε στην Ύδρα. Τον Νοέμβριο του 1819 μετέβη μαζί με τον αδελφό του στην Πίζα της Ιταλίας για σπουδές, μέχρι τον Ιούλιο του 1824. Στη συνέχεια επιστρέφει στην επαναστατημένη Ελλάδα, και αρχίζει να εργάζεται ως εκπαιδευτικός. Αρχικά υπηρέτησε ως σχολάρχης στην Αίγινα από το 1827 μέχρι το 1829, στην Άμφισσα (1830-1832), στα Καλάβρυτα (1832-1835), στην Πάτρα (1835-1836), στην Κόρινθο (1836-1841). Κατόπιν δίδαξε ως καθηγητής στο Γυμνάσιο Ναυπλίου (1841-1844) και από το 1844 μέχρι το 1862 που αποσύρθηκε διετέλεσε γυμνασιάρχης Ναυπλίου. Επί Όθωνος τιμήθηκε με το εθνόσημο του ιερού αγώνος και το βασιλικό παράσημο του Σωτήρος. Υπήρξε εξαίρετος φιλόλογος και δεινός ρήτορας γι'αυτό και του προτάθηκε να καταλάβει την Έδρα της Ρητορικής στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά δεν δέχθηκε για λόγους υγείας.

Το έργο του κυρίως αποτελείται από ομιλίες και πανηγυρικούς, επικήδειους λόγους, που εκφώνησε ο ίδιος σε διάφορες περιστάσεις και συγκέντρωσε σε δύο τόμους:

• Οι σωζόμενοι λόγοι μετά προλεγομένων περί συνθέσεως, 1852
• Συνέχεια λόγων μετά προλεγομένων ,1863
• Νικηφόρου Παμπούκη βίος, 1869

• Κωνσταντίνος Τσάτσος, «Χαράλαμπος Παμπούκης», στο: Νεοελληνική Ρητορεία, (επίμ. Κωνσταντίνος Τσάτσος), εκδ. Βασική Βιβλιοθήκη-41, χ.χ., σ.84