Bolesław Keim

Bolesław Emil Keim (ur. 17 stycznia 1880 we Lwowie, zm. ?) – polski nauczyciel, w II Rzeczypospolitej prezydent Stryja.

Urodził się 17 stycznia 1880 we Lwowie. Był synem Emila, sekretarza sekcji kolejowej w Drohobyczu. W 1902 zdał egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum Męskim w Sanoku (w jego klasie byli m.in. Wiesław Krawczyński, Tadeusz Miękisz, Mieczysław Wygrzywalski, Jan Zakrzewski). Ukończył studia filologiczne, uzyskując tytuł naukowy doktora.

Został nauczycielem i pracował w Stryju, zarówno przed I wojną światową jaki i w niepodległej Polsce po 1918: w Seminarium Nauczycielskim Żeńskim oraz w Filii C. K. I Gimnazjum (późniejszym II Państwowym Gimnazjum), gdzie jako egzaminowany zastępca nauczyciela uczył geografii, historii, gimnastyki (gier i zabaw), języka polskiego, języka łacińskiego, historii, geografii i był prefektem administracyjnym bursy. Mianowany prowizorycznym nauczycielem z dniem 1 września 1916. Podczas I wojny światowej pierwotnie był zwolniony ze służby wojskowej, jednak od 12 marca do 5 czerwca 1917 służył w wojsku.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w okresie II Rzeczypospolitej pozostawał profesorem przemianowanego II Państwowego Gimnazjum w Stryju, ucząc geografii, gimnastyki, historii, języka łacińskiego. Początkowo w roku szkolnym 1930/1931 otrzymał zniżkę godzin pracy w II Gimnazjum celem pełnienia funkcji zastępcy komisarza miasta Stryja, po czym otrzymał bezpłatny urlop od 1 października 1930 do 31 sierpnia 1931 dla załatwienia spraw osobistych. Później otrzymał bezpłatny urlop na czas od 1 września 1931 do 31 sierpnia 1932. W latach 30. II Rzeczypospolitej sprawował urząd prezydenta miasta Stryja.

Jako tenor był członkiem chóru Polskiego Towarzystwa Śpiewaczego „Gęźba” w Stryju. 14 kwietnia 1929 został wybrany prezesem oddziału Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Stryju. W 1938 zasiadł w redakcji pisma „Złoty Szlak”. Był prezesem oddziału Ligi Morskiej i Kolonialnej w Stryju.

W 1937 został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi.