Bogusław Chrabota

Rodzina i wykształcenie

Rodzina dziadka od strony ojca pochodziła z Bronowic. W wywiadzie dla Barbary Fedoniuk z Radia Olsztyn w 2014 Bogusław Chrabota wspominał, że jego ojciec należał do PZPR, matka natomiast wywodziła się religijnej katolickiej rodziny, osiadłej po wojnie w Zabrzu. W mieście tym był wychowywany przez dziadków.

W 1989 ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego. Przebywał na różnych stypendiach w Stanach Zjednoczonych (w 1990 był stypendystą Departamentu Stanu Stanów Zjednoczonych, w 1991 uniwersytetów Hartford, UMASS, Boston College i Columbia, w 1993 National Forum Foundation). Od 1990 do 1992 był doktorantem w Instytucie Nauk Politycznych UJ.

Działalność zawodowa

W latach 80. był współpracownikiem m.in. „Brulionu”, „Tumultu”, „Promienistych”. Publikował również w „Tygodniku Powszechnym” i „Znaku”. W latach 90. pisał do „Czasu Krakowskiego”, był też felietonistą czasopisma „Press”. Jego artykuły ukazywały się później również w „Ozonie”, „Newsweeku”, „Wprost”. Był współzałożycielem Krakowskiego Towarzystwa Przemysłowego (1987).

Po 1989 został dziennikarzem Krakowskiego Ośrodka TVP. Pracę tę otrzymał – jak sam wspomniał w jednym z wywiadów – od Bogdana Klicha, ówczesnego szefa informacji TVP Kraków. Od 1992 do 1993 pełnił funkcję zastępcy redaktora naczelnego Telewizyjnej Agencji Informacyjnej.

W 1993 objął stanowisko dyrektora programowego Polsatu. Później był szefem anteny, szefem informacji i publicystyki, był też pomysłodawcą różnych programów, w tym m.in. Graffiti, Plus Minus, Ring, serialu Świat według Kiepskich. Współtworzył m.in. programy Na każdy temat, Idź na całość, Bar. Był autorem formatu i producentem programu Państwo w państwie. Od 2008 związany z Polsat News, gdzie zaczął prowadzić magazyn Wydarzenia Opinie Komentarze, a wcześniej był gospodarzem magazynu To był dzień. Komentator Tok FM, Radiowej Trójki, Polskiego Radia RDC i Radia PiN. Zajął się również prowadzeniem wykładów z dziennikarstwa m.in. na Uniwersytecie Warszawskim.

19 grudnia 2012 został powołany na stanowisko redaktora naczelnego dziennika „Rzeczpospolita”, które objął z dniem 2 stycznia 2013.

Działalność artystyczna

W 2006 razem z grupą Yeednoo wydał album Yeednoo, na którym pod pseudonimem Jabro Bogota wystąpił jako wokalista. Współautor muzyki ilustracyjnej do książki Mistyka pustyni, a także członek Polskiego Stowarzyszenia Bluesowego. W kadencji 2016/2017 prezydent na Interdyscyplinarnym Festiwalu Sztuk Miasto Gwiazd w Żyrardowie.

W 2014 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2011 otrzymał Medal „Niezłomnym w słowie”.

Żonaty z prawniczką Dorotą Chrabotą, kandydatką Nowoczesnej do parlamentu. Mają dwie córki.

• Rysunki anatomiczne, tom poezji, Kraków: „Inter-Esse”: Suszczyński & S-ka, 1992, ​ISBN 83-85109-10-2​.
• Wpośrodku nocy, tom poezji, Białystok: „Łuk”, 1995, ​ISBN 83-85183-10-8​.
• Kroniki z czasów Mitanni, tom poezji, Warszawa: „Twój Styl”, 2001, ​ISBN 83-7163-212-6​.
• Ferzan, powieść, Warszawa: TOtamTO Art&Media, 2004, ​ISBN 83-919355-0-7​.
• Mistyka pustyni, tom esejów, Warszawa: Narodowe Centrum Kultury, 2011, ​ISBN 978-83-61587-58-3​.
• Königsberg. Historia rodzinna, tom poezji i esejów, Warszawa: Narodowe Centrum Kultury, 2013, ​ISBN 978-83-63631-47-5​.
• Psy Egiptu, powieść, Poznań: Zysk i S-ka, 2015, ​ISBN 978-83-7785-719-9​.
• Rzeczpospolita osobista, tom esejów, Warszawa: Narodowe Centrum Kultury, 2015, ​ISBN 978-83-7982-135-8​.
• Świnia z twarzą Stalina, proza, Poznań: Zysk i S-ka, 2017, ​ISBN 978-83-8116-168-8​.

• Chrabota, Bogusław. Katalog Biblioteki Narodowej. [dostęp 2016-09-26].